หลักการให้ทานและการเปลี่ยนแปลงชีวิต : หน้า 41/46

ทานที่ให้ไปแล้วนั้น เป็นการให้ตามกำลังหรือเต็มกำลัง ความตระหนี่ได้ถูกค่านอกจากใจมาก ถ้าจัดความตระหนี่ได้มาก กุศลกรรมก็ได้ช่องมาก สามารถดึงดูดสมบัติสิทธิ์ ทันใดสร้างบำบัดกันในทิศนี้กันเลยทีเดียว มีตัวอย่างมากมายที่ปรากฏอยู่ในพระไตรปิฎก ถึงผลแห่งการให้ทานว่า สามารถเปลี่ยนแปลงชีวิตผู้นได้อย่างเป็นอัศจรรย์ ทั้งในพึ่งและภพหน้า โดยเฉพาะพระบรมโพธิสัตว์ ท่านทรงประพฤติดีบนเส้นทางของการเป็นผู้ให้ ที่เราควรศึกษและนำมาเป็นต้นแบบ เพราะไม่ว่าท่านจะเกิดเป็นพระราชามาหลายชาติ เป็นเศรษฐีหรือเป็นคุณหนู ท่านก็ให้ทานเสมอมา ท่านถือคติว่า แม่นำหลายอย่างมิได้มีกุศลบ้างของตัวเอง แต่กลับเป็นประโยชน์ใหญ่ต่อสัตว์ของโลก และสรรพสัตว์ทั้งหลาย ให้ได้อิ่มดีนี้กัน ให้ดาวุ่มด่าแก่พื้นดินต้นไม้ที่มีผลดกยอมนิยมผลของตนเอง แต่ไม่ได้เพื่อแจกจ่ายแกสัตว์ทั้งปวงที่เข้ามาอาศัยร่วมทรัพย์ที่ตัวท่านมีเป็นเดียวกัน นอกจากนี้มีใช้หล่อเลี้ยงตนเองและครอบครัวแล้ว ส่วนหนึ่งท่านจะต้องสละออกไป เพื่อให้เป็นประโยชน์ใหญ่แก่ชนโลก ด้วยทานปรารถนาให้โลกนี้เกิดสันติสุขอันไพบูลย์ แม้ในบางชาติ ท่านเกิดเป็นคนขัดสนทรัพย์ แต่ก็ไม่ขัดสนใจ ยอมอดอาหารร้อนั้น เพื่อจะให้ทานแก่เนื้อนาบุญ มายืนอยู่ตรงหน้า ท่านเป็นตัวอย่างนักบวชในการบรรลุมงคลดีที่สุด และได้ชัยชนะตลอดมา ท่านใดย่อยความตระหนี่ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทำให้ทานได้สมบิตร์ในพรรต่อไปเสมอไกล้ จะมีอายุพรรมยาวนานทีเดียว เมื่อครูบาคุณได้เช่นนี้แล้ว แม้จะต้องทอดข้าวเช้าไปรับมือนี้ แต่ก็รู้สึกดีใจ ที่จะทำบุญก้อนพระปัญจ์เจ้า จึงเข้าไปนิมนต์พระปัณฑ์ตรา พระองค์ กำลังเสด็จบิณฑบาต จึงคิดคลอดตัวเองว่าพระปัญจ์เจ้าเหล่านี้ เป็นเนื้อบุญอันเลิศที่เราควรทำบุญกับทาน เหตุที่เราต้องอคันมืออัดัดมัดจนทรัพย์อยู่ในปัจจุบัน ก็เพราะความตระหนี่ ไม่ยอมให้ทานในปางก่อน อยากจะนั้นเลย ฉะนั้นนี้เนือนามบุญอายุตรงหน้าเราแล้ว ศรัทธาของเราก็มิอยู่ แม้ธรรมก็อิ่มบุญมาก ๔ ก้อนนี้ล่ะ มีพร้อมแล้ว เราควรรีบวิ่งชิงชิงถวายทานแต่ท่าน ก่อนจะถูกความตระหนี่ชิงให้พลาดโอกาสบุญไปอีก เมื่อถ่องตัวเองได้เช่นนี้แล้ว แม้จะต้องทอดข้าวเช้าไปรับมือนี้ แต่ก็รู้สึกดีใจ ที่จะทำบุญกับพระปัญจ์เจ้า จึงเข้าไปนิมนต์พระปัณฑ์ตรา พระองค์ กำลังเสด็จบิณฑบาต จึงคิดคลอดตัวเองว่าพระปัญจ์เจ้าเหล่านี้ เป็นเนื้อบุญอันเลิศที่เราควรทำบุญกับทาน เหตุที่เราต้องอคันมืออัดมัดจนทรัพย์อยู่ในปัจจุบัน ก็เพราะความตระหนี่ ไม่ยอมให้ทานในปางก่อน อยากจะนั้นเลย ฉะนั้นนี้เนือนามบุญอายุตรงหน้าเราแล้ว ศรัทธาของเราก็มิอยู่ แม้ธรรมก็อิ่มบุญมาก ๔ ก้อนนี้ล่ะ มีพร้อมแล้ว เราควรรีบวิ่งชิงชิงถวายทานแต่ท่าน ก่อนจะถูกความตระหนี่ชิงให้พลาดโอกาสบุญไปอีก