ประสบการณ์การทำงานในโรงงาน : หน้า 6/68

"จนกระทั่งอมาาสำรารร่างกายเราสู่ไม่ไหว จึงมาสมัครเป็นสาวโรงงานเย็บผ้า เพราะคิดว่าน่าจะสบา ยขึ้น แต่ที่ไหนได้เราต้องเข้าสมัครตั้งแต่ 6 โมงเช้า เลิก 4 ทุ่มทุกวัน และบ่อยครั้งต้องทำงานถึงเช้า อยู่ในสภาพไม่เห็นเดือนเห็นตะวัน เป็นอย่างนี้มานานถึง 5 ปี จนสุขภาพเราย่าแย่ เกิดอาการไม่มีแรง ล้มป่วยร่างกายซูบผอมลงเรื่อย ๆ จน น้ำหนักลดลงถึง 19 กก. มีเพื่อนหลายคนที่ทำงานในโรงงานนี้ด้วยกันที่อาการป่วยคล้าย ๆ กับเรา แล้วลาไปรักษาตัวที่บ้าน และตายในที่สุด ด้วยเหตุนี้เราจึงยอมเลิกอาชีพนี้ แล้วหันไปสมัครงานเป็นคนงานทาสีเฟอร์นิเจอร์กับเจ้แก่คนหนึ่ง เพราะสารภาพเราก็เป็นคนงานทาสีอยู่กับเด็กแก่คนนี้ด้วย แต่เงินก็ไม่เคยพอใช้เลย เพราะค่าจ้างรายวันที่ได้ พอกำค่าเช่าห้อง ค่าข้าว และส่งกลับไปให้แม่เป็นค่าลิ้งลูกด้วยแล้ว ก็แทบไม่มีเงินเหลือเลย จนบางเดือนต้องกู้หนี้ยืมสิน และที่แย่หนักไปกว่านั้น... เรโดนโกงค่แรงหมดเลยถึง 3 ครั้งติด ๆ กัน คือ พอทำเสร็จเขาไม่ยอมจ่ายเงินจนเราเครียดหาทางออกไม่ได้!!!"