ความเข้าใจในบุญและการบริหารบริษัท : หน้า 33/68

“ตอนนั้นเข้าใจเลยว่า บุญมีจริง เพราะอธิษฐานขอให้ขายที่ได้…ก็ขายได้ แต่ถึงแม้เราจะยอมทำบุญไปเป็นสิบ ๆ M แล้ว แต่ก็ยังไม่ยอมเข้าใจดี เพราะยังไม่ได้เข้าใจธรรมอะไร ก็คิดว่า จนกระทั่งอย่ ๆ น้องชายตัดสินใจมากรุงเทพทั้งหมดให้เรา แล้วขอไปบวช เพราะเขาคิดว่า ได้สร้างทุกสิ่งทุกอย่างให้ครอบครัวหมดแล้ว และถึงเวลาที่เขาอยากจะทำในสิ่งที่ได้ตั้งใจไว้บ้าง ด้วยเหตุนี้…น้องชายจึงสั่งเราว่า ถ้าเขาไปบวชแล้ว ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ต้องเป็นประธานกองกฐินให้ได้ทุกปีนะ เพราะหากตัวเรากำลังบุญไม่พอ ก็จะไม่สามารถบริหารบริษัทได้ตลอดรอดฝั่ง “บอกตรงๆว่า ตอนนั้นเครียดมากเลย ปกติฉันมีใครมากรโรงงานให้ฟรี ๆ เขาก็คิดอะไรกลั้นกันทั้งนั้น เหมือนยกความรวยมาให้แต่เนี๊ยเรากลับเป็นทุกข์มาก เพราะเราไม่รู้ว่าจะบริหารงานได้เหมือนน้องชายหรือเปล่า อีทั้งทุกคนรอบตัวเรายังคาดหวังกับเราสูงเหลือเกิน “แล้วพอเราได้มา บริหารบริษัทจริง ๆ ก็เจอแต่ปัญหารุมเร้าจนเครียดไปหมด ทั้ง ๆ ที่ตอนน้องชายบริหาร ดูเหมือนไม่ใช่ปัญหาของเขาเลย ตรงกันข้ามพอเป็นเรา เรากลับหา ทางออกไม่ได้ จนถึงกับต้องลงทุนจ้างบริษัทที่ปรึกษามาช่วย เป็นพี่เลี้ยงจนหมดเงินค่าจ้างไปถึง 8 แสนบาท และต้องจ้างนานถึง 2 ปี [Page 31 at the bottom in a yellow box]