การสร้างวิหารด้วยพลังศรัทธา : หน้า 22/42

พระภิษุและสามเณรได้เดินทางไปเป็นเนื้อบูญ หมู่บ้านแห่งนั้นเป็นประจำเมื่อเดินทางจะ ลำบากมากทีเดียว มีคำกล่าวไว้ว่างานที่ยาก ลำบากนั้น เหมือนเช่นครกขึ้นๆ งานา แต่สามเณร แห่งวัดบุนุที่ชวนกันสร้างวัดแมโจ่งนั้น ได้ ผ่านบททดสอบนั้นอย่างสบาย เพราะเส้นทาง จากวัดบ้านขุนไปยังบ้านแม่โจ่งร้อยกว่ากิโลเมตร นั้น มีหลายช่วงที่สามเณรต้องช่วยกันขนรถขึ้น ต่อมาชาวบ้านมาบำเพ็ญบุญกุศลกัน ศาล ที่สร้างไว้ พระอาจารย์ท่านจึงได้นำชาวบ้านสร้าง วิหารเป็นการถาวร เป็นอาคารคอนกรีตเสริมเหล็ก โดยชาวบ้านต่างมาช่วยกันสร้างด้วยความเม- ถาใจ เนื่องจากพื้นที่ในแนบนี้ส่วนใหญ่เต็มไปด้วย ก้อนหิน สามเณรและชาวบ้านต่างช่วยกันทุบ่อน หินเหล่านั้น พร้อมกันนั้นก็เริ่มก่อหินเหล่านั้นม สร้างวิหาร โดยหินทุกก้อนที่ใช้สร้างวิหารนี้เกิดขึ้น เพราะพลังศรัทธาของสามเณรและชาวบ้าน ที่ช่วย กันทุบเป็นประจำตั้งแต่เช้าถึงเย็นถึง 4 ทุ่ม แล้ววัน หินเหล่านี้มานำเรียงอย่างเป็นระเบียบสร้างเป็น วิหารขึ้นมา ส่วนน้อยเล็กๆ ใช้ผสมปูนเพื่อสร้าง วิหาร ภาพช่วงปลายเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ.2556 สามเณรแห่งวัดบ้านขุนได้กล่าวว่า grace ขอบพระคุณพระเดชพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างยิ่ง ที่ได้เมตตาให้พระอาจารย์มาช่วย ณ ที่นี้ ทำให้นักเรียนให้มีเนื้อบูญให้กับชาวดอย เป็นที่ พี่ให้ลูกเณรทำให้ดีของลูกเณรและโยมพ่อ โยมแม่ใด้จัดทำ พี่อัดแรงจึงได้รบพระคุณ และโทษ พระอาจารย์วิชาญ ท่านได้กล่าวว่า คำพูด ของพระเดชพระคุณหลวงพ่อท่ากล่าวว่า ให้ดำ