ข้อความต้นฉบับในหน้า
พระภิษุและสามเณรได้เดินทางไปเป็นเนื้อบูญ
หมู่บ้านแห่งนั้นเป็นประจำเมื่อเดินทางจะ
ลำบากมากทีเดียว มีคำกล่าวไว้ว่างานที่ยาก
ลำบากนั้น เหมือนเช่นครกขึ้นๆ งานา แต่สามเณร
แห่งวัดบุนุที่ชวนกันสร้างวัดแมโจ่งนั้น ได้
ผ่านบททดสอบนั้นอย่างสบาย เพราะเส้นทาง
จากวัดบ้านขุนไปยังบ้านแม่โจ่งร้อยกว่ากิโลเมตร
นั้น มีหลายช่วงที่สามเณรต้องช่วยกันขนรถขึ้น
ต่อมาชาวบ้านมาบำเพ็ญบุญกุศลกัน ศาล
ที่สร้างไว้ พระอาจารย์ท่านจึงได้นำชาวบ้านสร้าง
วิหารเป็นการถาวร เป็นอาคารคอนกรีตเสริมเหล็ก
โดยชาวบ้านต่างมาช่วยกันสร้างด้วยความเม-
ถาใจ
เนื่องจากพื้นที่ในแนบนี้ส่วนใหญ่เต็มไปด้วย
ก้อนหิน สามเณรและชาวบ้านต่างช่วยกันทุบ่อน
หินเหล่านั้น พร้อมกันนั้นก็เริ่มก่อหินเหล่านั้นม
สร้างวิหาร โดยหินทุกก้อนที่ใช้สร้างวิหารนี้เกิดขึ้น
เพราะพลังศรัทธาของสามเณรและชาวบ้าน ที่ช่วย
กันทุบเป็นประจำตั้งแต่เช้าถึงเย็นถึง 4 ทุ่ม แล้ววัน
หินเหล่านี้มานำเรียงอย่างเป็นระเบียบสร้างเป็น
วิหารขึ้นมา ส่วนน้อยเล็กๆ ใช้ผสมปูนเพื่อสร้าง
วิหาร
ภาพช่วงปลายเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ.2556
สามเณรแห่งวัดบ้านขุนได้กล่าวว่า grace
ขอบพระคุณพระเดชพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างยิ่ง
ที่ได้เมตตาให้พระอาจารย์มาช่วย ณ ที่นี้
ทำให้นักเรียนให้มีเนื้อบูญให้กับชาวดอย เป็นที่
พี่ให้ลูกเณรทำให้ดีของลูกเณรและโยมพ่อ
โยมแม่ใด้จัดทำ พี่อัดแรงจึงได้รบพระคุณ
และโทษ
พระอาจารย์วิชาญ ท่านได้กล่าวว่า คำพูด
ของพระเดชพระคุณหลวงพ่อท่ากล่าวว่า ให้ดำ