การทำบุญและความสัมพันธ์ในชาติหน้า : หน้า 78/108

คึนึงนี๋ พอมาเป็นลุงป่าอา" "เราอึงมีความเกรงใจมากขึ้น ไมบ่อญท่าน ชาติ่ต่อไปอีว่าแต่ไมเจอเลย ถึงเจอเรา จะบอกจะเตือนเขาก็ไม่เต็มปาก ความเป็นญาติจะจ่าง ออกไปอีก ชาติ่ต่อไปจากน้นอย่างดีจิเป็นเพื่อนบ้าน ก็จะ ยิงห่างออกไปอีก โอกาสจะสร้างบุญด้วยกันก็หย่อน อีกร ชาติหนึ่งข้ามไป อย่างดีจิเป็นคนหมู่บ้าน คนตำบลเดียวกัน ต่อ ๆ ไปอาจเกิดกันคนละครประเทศเลย การชักชวนเขาทำบุญเป็นการเก็บสมบัติให้เขา กว บอญญไม่ใช่การบรรทบวน หากเราเกรงใจเขา ก็เท่ากับเรา ปล่อยให้เขายกดงในชาติฎต่อไป อย่างเกรงใจในเรื่องที่ ไมควรจะเกรง ขอให้ตั้งใจบอกให้เต็มที่ มิฉะนั้นจะเป็น การใจกับญาติของเราที่ทำบุญข้ามมาชาติมา ด้วยกัน เรามาช่วยเก็บสมบัติให้ดูดี ทำให้เต็มที่แล้วเราจะ ภูมิใจ วันหนึ่งข้างหน้าหากเป็นมนุษย์ ก็จะได้ความมังค้ง ได้รับแต่สิ่งดีงาม หากไปเป็นชาวสวรรค ก็จะได้เสวยทิพย- สมบัติ ได้รับการเคารพ การขอบคุณจากผู้ที่เราไปบอญญ เขา ขอดให้ทำกันให้เต็มที่เถอะ อย่าทอดทิ้งใด ๆ เลย" "ฟังคุณยายพูดอย่างนี้แล้ว ทำให้ย้อนใบนึกถึงเมื่อ ครั้งยังนั่งสมาธิที่บ้านธรรมะประสิทธิ์ คุณยายเคยพูดกับ หลวงพ่อ"