ความห่วงใยจากคุณยาย : หน้า 79/108

“ยายไม่ใช่จะยกตัวเองหรอกนะ แต่ว่าเป็นความจริง โยมพ่อโยมแม่ของท่านห่วงท่านก็เฉพาะในชาตินี้ กลัวท่านจะตั้งหลักฐานไม่ได้ ห่วงจะแยะ ห่วงครอบครัวของท่าน กลัวท่านเจ็บไข้ได้ป่วย แต่ายายห่วงท่านข้างชาติก็ กลัวท่านไม่ได้ไปนิพพาน ยายจึงจำจี้จ้องให้ท่านตั้งแต่ก่อนนวบ ก็อย่าโกรธยายเลย ยายห่วงช้างชาติจริง ๆ” ดูอาเกิด ดูน้ำใจของคุณยาย ใครที่อยู่ใกล้สิดท่าน อยู่ในสายตาของท่าน ท่านยังเป็นห่วงเป็นใยถึงขนาดนี้ แล้วคนที่อยู่จากล่ะ ท่านจะห่วงใยขนาดไหน พวกเราทุกคน นะ อย่าท้อถอย อย่าบีหน่ายที่จะสร้างบารมี แต่งมีความอาจหาญว่ารัง มองทุก ๆ คนในโลกนี้เป็นเสมือนญาติของเรา แล้วให้เขาได้สัจจะญาณ จงเปลี่ยนความเห็นผิดเหนื่อย เปลี่ยนหยาดเหงื่อแรงกายทั้งหมดของเรามาเป็นบุญให้ได้ เราจะไปตามญาติพี่น้องทุกคน ไปตามเพื่อนฝูงและคนที่เรารู้จักทุกคน แม้แต่มนที่เราเพิ่งพบหน้า หากเห็นว่ามีแววพอจะพูดกันรู้เรื่องก็อบบุญเขา ให้เขาได้มีโอกาสสร้างบุญใหญ่อีกครั้งนี้กับเรา มาร่วมสร้างหนทางไปพระนิพพาน ด้วยกัน