ข้อความต้นฉบับในหน้า
36
ที่เหนือความคาดหมายไปกว่านี้ ช่วงนั้น...เรามีรายได้เข้าสามมาทดนมีเงินซื้อที่ดิน 22 ไร่ มูลค่า 20 กว่าล้านบาทในจ.จันทบุรี และตั้งแต่ประเทศไทยเปิดเป็น AEC ที่ดินตรงจุดนี้ได้กลายเป็นทำเลทองของจังหวัด ทำให้มูลค่าที่ดินที่เราผิงสูงไปเกือบ 100 ล้านบาท
จนกระทั่งเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ.2557 ซึ่งเป็นช่วงที่เศรษฐกิจของประเทศอยู่ในช่วงขาลง เพราะสภาพการณ์เมืองบ้านเราวุ่นวาย ทำให้ฝรั่งไม่เข้าประเทศ อีกทั้งจีเวลส์ซึ่งเป็นสินค้าฟุ่มเฟย ก็ขายได้มาก จนมีบริษัทจิวเวลรีบงรายถึงกลับไม่กล้ามออกบูทีเมืองทองธานีเลย เพราะคิดว่า..ออกไปก็ไม่คุ้มกับค่าเช่า และความปลอดภัยในทรัพย์สิน อีกทั้งยังเสี่ยงกับการขายไม่ออก เพราะฝรั่งไม่มา แต่เราก็กัดฟันเสี่ยงไปออกบู โดยทำใจประมาณหนึ่งแล้วว่า ช่วงนี้ใคร ๆ เขากขายไม่ได้กันเป็นปกติ แต่พอเราไปออกบูจริง ๆ เหมือนปฏิทูรย์เกิดขึ้น คือ มีแต่คนมาจุมซื้อที่บูเรามอย่างกับแจกฟรี แถมมาซื้อเหมาจนของเราขายหมดแบบไม่เหลือ ทำให้เราได้เงินเกือบ 15 ล้านบาท ภายใน 5 วันเท่านั้น !!!
ยิ่งปกว่านั้น ในช่วงเดือนมิถุนายน ก็มีโอกาสไปออกบูทที่ฮ่องกง ซึ่งมีระยะเวลาจัดงานทั้งหมด 4 วัน ซึ่งอยู่ ๆ ก็มีฝรั่งมาเหมาของเราเกือบหมดตั้งแต่วันแรก ทั้ง ๆ ที่ของยังจัดขึ้นโชว์ไม่เสร็จ โดยที่เขากวาดซื้อไปเป็นมูลค่าเกือบ 10 ล้านบาท !!!