ความสำคัญของพระไตรปิฎกในแผ่นดินสยาม : หน้า 34/41

นิทายสาร Dhamma TIME ...ความรู้รอบตัว... ร้านฝาสนั่น วัดศิลป์แผ่นดินสยาม บรรพชนชาวสยามน้อมรับเอาพระพุทธศาสนามานับถือและรักษาไว้ไม่ว่าจะเปลี่ยนผ่านมายุคสมัย ผ่านมากี่แผ่นดิน อาณาประชาชาติรั้วของอยู่ร่วมกันอย่างร่มเย็นเป็นสุขภายใต้พระบรมโพธิสมภารแห่งพระมหาเจดีย์ ทรงเป็น "ธรรมราชา" คงศักดิ์คุ้มค่า ศาสนุปถัมภกปกป้องแผ่นดินโดยธรรมตามหลักพระธรรมคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แม้พระมหากัษศรีจะได้รับการยกย่องประดุจสมมติเทพ แต่พระองค์ทรงเคารพบูชาพระรัตนตรัยเหนือสิ่งใด ดังจะเห็นได้จากจากวัดป่าม่วง จารึด้วยอักษรขอมโบราณ ภาษาเขมร เมื่อ พ.ศ. 1904 ด้านที่ 2 บรรทัดที่ 44-47 ว่า "พระบาทรกมังกรอัครศรีสุริยงศ์รามมหาธรรมราชาธิราช เสด็จขึ้นนั่งอัญเชิญมาลัยถวายพระรูปทอง และพระไตรปิฎกที่เก็บไว้บนพระชนผนังเทียร" จักรถึงกล่าวว่าแสดงให้เห็นว่า คัมภีร์พระไตรปิฎกถูกจารึกบนแผ่นดินสยามตั้งแต่หลายร้อยปีมาแล้วเป็นอย่างน้อย และได้รับการดูแลรักษาอย่างดีในพระราชมนตรี ซึ่งแม้แต่กษัตริย์ก็ทรงให้ความเคารพพระธรรมคำสอนนั้น แม้เราจะทราบว่ามีการจารึกพระไตรปิฎก และการสร้างอาคารเพื่อเก็บรักษาพระไตรปิฎกในแผ่นดินสยามมานานแล้ว แต่งไม่มี หลักฐานใดระบุชัดว่า ชาตยัมไตรปิฎกนั้นสร้างขึ้นเพื่อให้รู้จักใช้ดูพระรวมตั้งแต่ใด เราสามารถสันนิษฐานได้เพียงว่า เมื่อมีการสร้างหรือบันทึกรับ เก็บรักษาสิ่งใดก็ย่อมจะมีการสร้างสิ่งก่อขึ้น กิฎไตรปิฎกในลานอย่างเหมาะสมและมีการตกแต่งประดิษฐ์ดงาม ให้สมกับความศักดิสิทธิ์ของพระคัมภีร์อันเป็นตัวแทนของพระบรมศาสดา เชื่อกันว่าดูพระไตรปิฎก หรือดูพระธรรม หรือเป็นที่รู้จักกันอีกชื่อหนึ่งว่าศาลายร่มน้า แต่เดิมเป็นหิ่นที่ใช้เก็บเสื้อผ้าเครื่องนุ่มของคนดีหรือขนานชั้นใหญ่ ตะเกียงด้วยลายรอด่าน เมื่อ