ความทรงจำและความรักที่ยังอยู่ : หน้า 9/16

สามีของฉันดู เพียงแต่ว่าฉันต้องไปงานศพ ลุงของฉันก่อน พอเลิกงานก็รีบรูดไป งานศพของฉัน นี้ จึงอายุเพียงห้าสิบปี คุณ ลุงฉันเสียชีวิตด้วยอัตถุเหตุรถยนต์คว่ำ ป้า ฉันตกใจมาก เธอไม่เคยเตรียมใจสำหรับ เรื่องนี้มาก่อน ฉันสนิทกับป้า ฉันคนนี้มาก เป็นพิเศษ เมื่อฉันไปถึงงานศพ คุณป้าถึงมี สีหน้าครั้วร้อยอยู่กัใจที่ได้พบหน้าฉัน เราสองคนคุยกันสักพัก คุณป้าก็ยิ้ม กระดาษโน้ตสองฉบับนอกมา แล้วก็ส่ง ให้ฉันดู ฉันรับดูแล้วก็อ่าน ใน กระดาษนั้นบอกดังต่อไปนี้ ถึงสามีที่รัก วันนี้ทั้งวันนี้ฉันถึง เธอตลอดเวลา สิบสามปีที่เรายู่กัน ฉันก้บ่นต่อในเสียงของเธอมา ตลอด จนกระทั้งวันนี้เธอจากไป เมื่อฉัน มีโอกาสทบทวนดูชีวิตของเรา ฉพวก ฉันไม่อยากขาดสิ่งดี ๆ ของเธอไปมากมาย “นีด” เล่าด้วยเสียงสั่นเครือ เธอ เอ่ยต่อว่า ในกระดาษนี้มีแต่คำพูดของฉัน บรรยายความดีของฉันไว้ร้อยข้อความ พอฉันอ่านจบ น้ำตาของฉันก็หยดปังปัง ฉันเอ่ยคำว่า ปาฏิหาริย์ ที่ไม่ได้เป็น ผู้บนครึ่งดี ๆ เหล่านี้ ในระหว่างที่คุณลูก ของหนุ่มมีชีวิตอยู่ หลากอำพลาดา แบบปากอึกอักนะ ฉันฟังแล้วก็อธิบายไปว่า มีคน จำนวนมากที่เมื่อคร่าของฉนจากไปแล้ว ค่อยบันทึกความดีของลูกาไปลงที่ หลุมฝังศพ หรือจัดพิธีเป็นเอกสารอย่าง ดี แต่จจากไปกลับไม่มีโอกาสอ่าน ซึ่ง ขณะนั้นขบมีชีวิตอยู่ กลับได้เห็นแต่สิ่งที่เป็น