หลักฐานธรรมในคัมภีร์พระไตรปิฎก (ตอนที่ 3) : หน้า 56/63

นิติยสาร Dhamma TIME ความรู้รอบตัว หลักฐานธรรมในคัมภีร์พระไตรปิฎก (ตอนที่ 3) สิ่งเนื่องจากผู้เขียนและคณะนักวิจัยได้ไปปฏิบัติธรรมกิจล่าสุดที่เมืองลังกาวี ณ วัดม่าขาววัดแห่งแรกในแผ่นดินจีน แล้วเดินทางต่อไปที่เมืองเซี่ยงอัน (อู๋อาน) มณฑลซานซี่ แม้เป็นช่วงคำมีดิฐก็ได้รับน้ำใจจากกัลยาณมิตรที่เคยพบกันเมื่อครั้งที่ประเทศจีนรับเป็นเจ้าภาพจัดการประชุมขององค์กรพุทธศาสนาถิ่นสมพันธ์แห่งโลก ครั้งที่ ๒๒ (๒๕-๒๗ ตุลาคม ๒๕๕๗) ที่ติ่งเหมินซื่อ ซึ่งตั้งอยู่เขตมณฑลเหอเป่ย ท่านศาสตราจารย์ยั้ว อ๋อ จัดในข่มชื่อเสียงด้านพุทธศิลป์ และเจ้าของาวัตถิษสงสำคัญซึ่งเป็นประธานกุฎีมูบันณะซึ่งให้การต้อนรับคณะของเรออย่างอบอุ่น จากนั้นในวันที่มาถึง ท่านนิมนต์คณะของเราไปศึกษาดูงานพระพุทธศาสนาที่วัดต้าเจี้ยนชื่อ ซึ่งเป็นวัดประวัติศาสตร์สำคัญ มีอายุ ๑,๐๐๐ ปี มีอุโมงค์และหลักฐานว่าเป็นวัดที่พระธรรมาจารย์เสฉวนจัง ได้ทำการแปลและชำระพระไตรปิฎกจากภาษาจีนเดิมมาเป็นภาษาจีนบันเป็นคุณปราณอันใหญ่วงาลเก่าแก่พระพุทธศาสนาในประเทศไทย หลังจากที่ท่านเดินทางไปศึกษาที่มหาวิทยาลัยลั่นลุ้นอึนถึง ๑๗ ปี จนมีความเชี่ยวชาญแตกฉาน และเห็นสมควรว่าได้รวบรวมพระคัมภีร์ครบถ้วนแล้ว จึงญี่ปุ่นกลับมามีอิฉัรวะของการเดินทางไปกลับ ๕,๐๐๐ ลี้ในเวลาเดินทาง ๒ ปี ครึ่งรับพระราชรัชทายาทองค์ใส่พระพุทธศาสนาเสด็จนามมาถมมาพอยต้อนรับราวกับการกลั่มของท่าน ทั้งหมดตกให้หาแก้แปลและชำระพระไตรปิฎกอยู่ในพระอารามใน ซึ่งสิ่งต่อเนื่องมา จนถึงรัชสมัยจักรดำรงดังถาง การฆ่ามเทวศัทธาอย่างมั่นพร้อมด้วยลูกศิษย์ของพระธรรมาจารย์เสฉวน จึงทำให้ผลงานการแปลและชำระพระไตรปิฎก ซึ่งมีพระสูตรที่สำคัญยังคงดำรงอยู่เป็นปัจจุบันนี้ในขณะเดียวกันยังคงดำรงอยู่ในปัจจุบันและใช้ศึกษาจนถึงทุกวันนี้แม้ในเกาหลีก็ยังนิยมในด้านความเชื่อว่าพระธรรมเป็นเหมือนอมตะในปัจจุบัน เช่น พระรามองุ่น พระผู้นิยมยอมรับว่างว้างกว่าสำนวนแปลของพระธรรมาจารย์ท่านอื่น และเป็นคัมภีร์พระสูตรเดียวกันพระธรรมาจารย์เสฉวนอยู่ที่ว่าดีนี้นั่นคือ ๑๑ ปี จงจากนามภาพในปี พ.ศ. ๒๕๒๑ วัดนี้จึงเป็นพุทธสถานโบราณที่มีประวัติศาสตร์ยาวนาน มีมาแต่เดิมขนาดใหญ่ ชื่อ "ต้เอียนเข่า" (เจดีย์ห่านป่าใหญ่) ความสูงราว ๒๐ เมตร ซึ่งเดิมเป็นสถานที่เก็บรักษาพระไตรปิฎกฉบับเดิมจากอินเดียที่ยังไม่มีการแปลและในส่วนที่แปลและชำระเป็นภาษาจีนแล้ว ตรงนี้เป็นสิ่งที่ผู้เขียนและคณะนักวิจัย DIRI มีความเปลี่ยมปิติอย่างยิ่งที่ทราบว่า เราได้พบแหล่งข้อมูลหลักฐานคำสอนดังเดิมที่เป็นข้อมูลชั้นปฐมภูมิ แต่คณะของเราจะต้องตั้งใจมิ้น มีความเพียรและขันติธรรมอย่างยิ่งเพื่อใช้เวลามุ่งศึกษาดังพระมหาเถรเจ้า เสียจิ้งและคณะศิษย์ของท่านในาก่อนอย่างไร ก็สามารถผู้เขียนและคณะนักวิจัยของบล็อกเรื่องราวจากการทำศาสนกิจตรงนี้ได้ก่อน และจะขอแสดงเนื้อหาจากผู้อ่านจากนี้ไป ซึ่งเป็นทางเผยแพร่พระพุทธศาสนา