เรื่องราวของการให้และการทำบุญ : หน้า 40/52

แม่ของภูมิภาว่านั่งแล้วก็ถือตีนลูกซุ้อนพลางอนุโมทนากับลูกว่า “ดีแล้วลูก ให้ไปเติดต่อ” แล้วก็ นำเครื่องประดับของลูกสาวส่งให้ช่างทอง เมื่อช่างทองรับเครื่องประดับไปแล้วก็อนุโมทนากับการทำบุญของหนูซึ่งเป็นเรื่องที่อัครจรรย์โดยที่เด็กหญิงต้นยาว ๆ มีหัวใกล้ลำปัญญาและใหญ่ถึงเพียงนี้ วันหนึ่งมาดาให้สาวใช้น้ำมันที่สุดลาด วันนั้นพ่อค้าคนหนึ่ง which เป็นบุตรเศรษฐีไว้ในอุตสมนึกของบิดา ซึ่งเป็นจำนวนมากเพื่อจะนำเงินทองแก่มณฑิ และแก่มุกดาหล่านั่นมาให้ โดยวิบากกรรมมาบดบังให้ทรัพย์สมบัติที่ดูซึมมาทุกอย่างเป็นน่ากระทบะเบื้อง ทอนหิน และทับถ่านกว่าจนหมดสิ้น ถึงแม้เหตุการณ์จะเป็นเช่นนี้ พ่อค้าก็ไม่ยอมละทิ้งทรัพย์สมบัติหลังกระทั่ง แน่นอนว่า พอหมุน ไหว้ตลาด ด้วยความความหวังจะได้ทองขึ้นมาจนจะเห็นเป็นเงินเป็นทองขึ้นมาแน่ และแล้วความหวังของพ่อค้าหนุ่มคนนี้ก็สัมฤทธิ์เมื่อชายเสด็จปิดตลาดนานเดินเข้าไปหาพ่อค้าจนกันว่า “ทำนาทำเงินแก่มณฑิแก่มุกดา และเงินทองมากมายกวาให้เช่นเล่าสิ่งเหล่านี้ควรจะเก็บให้ดีในที่มีจิดมีใจใช่หรือ” พ่อค้าปล่อยให้นางไปตามสมบัติให้ล้นในที่สุด