อันตราความเปล่า
ประโยค - อันตราความเปล่า - หน้า 191
บทเจ็บไปหลายตัว หัวหนานิเนื้อคงลงกันว่า ให้เข้ารากัน ถึงเวรของใคร
ให้ตัวนั้นปรออยู่ ไหน ๆ ก็ต้องตายด้วยกัน ทำเช่นนี้ จะได้ไม่หวาด
เสี่ยงทำกันอย่างนี้เสมอ.
จำเนียรกล
…ราชทานอภัยในท้ายที่สุด รายละเอียดต่างๆ แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการมีความสัมพันธ์เพื่อนช่วยเหลือและการทำเพื่อส่วนรวมในที่สุด ไปจนถึงการเรียนรู้จากเหตุการณ์เหล่านั้นเพื่อไม่ให้เกิดเหตุการณ์อันตรายซ้ำอีก.
