หน้าหนังสือทั้งหมด

การปล่อยวางอดีตและการอโหสิกรรม
97
การปล่อยวางอดีตและการอโหสิกรรม
เยอะแยะด้วยความไม่รู้ เราพลาดไปแล้ว และจะเอาเหตุการณ์ ในอดีตกลับมาไม่ได้ ตอนนี้ รู้อดีตของครอบครัวเราแล้วว่าเป็น อย่างไร ขออย่าได้ผูกเวร จองเวรกันอีกเลย และขออโหสิกรรม แทนทุกคนในครอบครัวของเราด้วยเถิด
…รแก้ไขจิตใจผ่านการทำสมาธิและแผ่เมตตาให้กับผู้ที่เราเคยล่วงเกิน ทั้งยังกระตุ้นให้ผู้คนเห็นความสำคัญในการไม่ผูกเวรกันและกัน เพื่อจะได้ไปสู่ที่สุดแห่งธรรมเพื่อความสงบในใจ ไขปัญหาแห่งทุกข์ที่อาจเกิดจากกรรมเก่าได้อย่า…
หลุดพ้นจากเวร: สอนใจเพื่อการมีสติ
55
หลุดพ้นจากเวร: สอนใจเพื่อการมีสติ
หลุดพ้น จากเวร ៥៤ บังคับบัญชาให้สร้างกรรม เมื่อสร้างกรรมก็มีวิบากเป็นผล ทําให้ได้รับความทุกข์ทรมาน ความพินาศย่อยยับทั้งสองฝ่าย เพราะฉะนั้นผู้มีปัญญาทั้งหลาย จึงไม่ผูกเวรกัน เพราะเบื่อหน่าย การเวียนว่า
…งในการหลุดพ้นจากเวร โดยเน้นการใช้สติในการควบคุมอารมณ์และการแผ่เมตตาไปยังสรรพสัตว์ พระพุทธองค์สอนว่า การไม่ผูกเวรกันจะช่วยลดทุกข์ทรมานและพินาศ เราควรหมั่นฝึกฝนความอดทนให้เกิดขึ้นในใจ เพื่อที่จะสามารถหลุดพ้นจากการจ…
ทาน...ก้าวแรกแห่ง...
140
ทาน...ก้าวแรกแห่ง...
๙๔๐ ทาน...ก้าวแรกแห่ง... ขณะทีเพชฌฆาตกำลังพพระเจ้าทิฏฐิและพระมเหสี ตระเวนรอบเมืองอยู่นั้น เจ้าชายทิฑาวุฒิในเวลานั้นกำลังศึกษา อยู่บนอากเมืองได้เดินทางกลับมาเยี่ยมพระราชบดพระราชมารดา ด้วยความคิดถึง พอ
…้องเผชิญกับอารมณ์และคิดหาทางทำให้พระศพของพระบิดาและพระมารดาได้อย่างเหมาะสม เขาตระหนักถึงความสำคัญของการไม่ผูกเวรและการให้ความเห็นอกเห็นใจกับผู้ที่มีทุกข์.
ความแค้นและการแก้แค้นของเจ้าชาย
142
ความแค้นและการแก้แค้นของเจ้าชาย
ทรงเหน็ดเหนื่อยมากจึงสั่งให้หยุดรถเพื่อพักสักครู่ เจ้าชายทำตามพระบัญชา พระเจ้าพรหมทัตบรรทมหนุนตักเจ้าชายจนกระทั่งหลับไป ครั้งนั้นเจ้าชายได้นึกถึงเรื่องในอดีตเกิดความแค้นเคืองยิ่งนักจึงค่อยๆ ซักถามออกจ
…้าพรหมทัตบรรทมหลับ เจ้าชายรู้สึกถึงความแค้นในอดีต โดยมีการนึกถึงโอวาทของพระบิดาในการระงับความโกรธและการไม่ผูกเวร ด้วยความเคารพในพระโอวาท เจ้าชายพยายามเก็บดาบไว้ แต่เมื่อความแค้นกลับมาทบทวนได้อีกครั้ง ทำให้เขาต้อง…
การไม่จองเวรและการให้อภัยในความสัมพันธ์
144
การไม่จองเวรและการให้อภัยในความสัมพันธ์
…ะหมอมฉันก็ได้ถวายชีวิตแก่พระองค์ ได้เป็นผู้มีเมตตาต่อกัน ให้ อภัยซึ่งกันและกัน ชื่อวาเวรีอมระบับด้วยการไม่ผูกเวร” พระเจ้าพรหมทัตทรงปีติโสมนัสในถ้อยคำเหล่านี้ จึง ทรงพระราชทานราชสมบัติของกรุงโกศลพร้อมทั้งพระราชดำา…
บทความนี้กล่าวถึงหลักการของการไม่จองเวรและการให้อภัยซึ่งกันและกัน โดยนำเสนอความสำคัญของความสัมพันธ์ที่ดีในสังคมและการสร้างความสงบสุข บทสนทนาเกี่ยวกับการหยุดการแก้แค้นได้แสดงให้เห็นถึงความรักและเมตตาระ