ความเป็นพาล : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ

…งน้อย ไม่ยั่งยืน มีความแปรปรวนเป็นธรรมดา คนพาล ถูกอารมณ์ที่ไม่พอใจเบียดเบียน ย่อมอยู่เป็นทุกข์เพราะ ความเป็นพาล ส่วนนักปราชญ์ถูกผัสสะถูกต้องแล้ว ย่อมไม่ หวั่นไหว ปัญญาจัดว่าประเสริฐกว่าทรัพย์ เพราะปัญญา เป็นเหตุ…

บทความนี้กล่าวถึงแนวคิดเกี่ยวกับความตายซึ่งไม่ใช่เรื่องน่ากลัว แต่มองว่าเป็นการย้ายที่อยู่ไปยังภพภูมิที่เหมาะสม มีการพูดถึงความสำคัญของการฝึกฝนใจเพื่อไม่ต้องเวียนว่ายตายเกิดอีก พร้อมทั้งยกตัวอย่างคำสอ

…าสามารถแก้ให้เขาได้ ก็ต้องรีบช่วยแก้ไข แต่ถ้าแก้ไม่ไหว ก็ต้อง หลีกบุคคลนั้นให้ไกลแสนไกล เพื่อป้องกันความเป็นพาลหรือความไม่สำนึกรับผิดชอบนั้นๆ ของเขาไหลมาสู่ตัวเรา 7.6.2 มิตรมีใจดี (มิตรแท้) [260] คหบดีบุตร คน 4 …

พระพุทธองค์ตรัสถึงมิตรเทียม 4 ประเภท ได้แก่ มิตรที่เอาประโยชน์จากผู้อื่น, มิตรที่ดีแต่พูด, มิตรที่พูดประจบ, และมิตรที่ชักนำในทางเสื่อม แนะนำให้พิจารณาและหลีกเลี่ยงมิตรที่ไม่ดี เพื่อรักษาความดีในชีวิต

ประโยค - อธิบายสถานะและสัมพันธ์ เล่ม ๒ - หน้าที่ 118 "ผู้ใดเป็นพาล รู้ความที่เป็นพาล, ผู้นั้นแม่เป็นบัดดิต เพราะความรู้นั้น." อ. ที่ ๕ จนทนต์ ตรัง วาปี อุปปลี อด วสสี เอเดส คณุตชาติ น สินโค โอนุตโร.

ในเนื้อหาแสดงความรู้เกี่ยวกับความเป็นพาลและสถานะที่เกี่ยวข้อง โดยมีข้อคิดที่เน้นถึงความสำคัญของการรู้ดีรู้ชั่ว และความมีกำลังใจในชีวิต เช่น …

…าน จึงไม่ออกไปบ่นนาปลีก ผู้กินศีลวิบัติ เมื่อครั้งตั้งอยู่ในสามเณรภาวะ อันเชื่อว่าเป็นคนลามกคตอยู่ในความเป็นพาล ความเป็นสหายไม่มีในชน พาล ท่านปลดใจเห็นความดังนี้ จึงไม่ยอมเกี่ยวข้องกับคนพาล แม้ จะตายอยู่กลางป่า …

เนื้อหานี้พูดถึงแนวทางการกลัวและการแสดงความกล้าหาญในใจของคนหนึ่ง เน้นว่าการปลดใจจากอุปาทาน และการไม่เกี่ยวข้องกับคนพาลจะทำให้ท่านไม่รู้สึกกลัว แม้ว่าจะต้องอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก และบอกเล่าถึงการสน

…จในเรือน ของตน เพราะความที่ตนลดเกินไป." สหายโจรสนับนนออกว่า "เจ้าคนนี้ ยอมสำคัญความตนเป็นบัณฑิต ด้วยความเป็นพาลที่เดียว หนอ" เพื่อจะรำบูกลความเป็นไปนั้นแหละพระศาสดา จึงไปสู่พระ เชตวันกับอาตตะทั้งหลาย กราบบูชาแล้…

ในเรื่องนี้พระศาสดาประทับอยู่ในพระเชตวัน พระธรรมเทศนาส่งถึงโจรผู้ทำลายปมโดยมีโจรสองคนเป็นสาวกที่ไปยังพระเชตวันเพื่อฟังธรรม โจรคนหนึ่งบรรลุธรรมขณะที่โจรอีกคนมองหาโอกาสในการขโมยทรัพย์สิน ซึ่งสะท้อนถึงธร

…ี่ ใบไม้ที่อุ้มปลาน่า ย่อมต้องพลอยแปดเปื้อน เหมินเน่าไปด้วยฉันใด ผู้ที่คนพาล ก็ย่อมต้องพลอยเสียง ติดความเป็นพาล เดือดร้อนเสียงหายไปด้วยฉันนั้น