พระวิมลบัณฑิตฉบับแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 25
…าญามีได้ ด้วยอาญา ย่อมพลันถึงฐานะ ๑๑
อย่างใดอย่างหนึ่งที่เดียว คือ พึงถึงเวทนา อันหยาบ, ความเสื่อม, ความแตกแยกสิริระ, ความเจ็บป่วยอย่างหนัก, ความฟู่งฟื่นแหง จิต, ความบิดเบือนแต่พระราชา, ความกลัว คู่อย่างทรุณ, ค…
ในบทนี้เศรษฐีผู้นั้นเผชิญกับความโศกมากมายที่เหมือนกับภูเขาที่ทับถม ทำให้เขามีโทมนัส ซึ่งเป็นผลจากการกระทำที่ไม่ดี ในขณะที่พระผู้ทรงภาคตรัสถึงอุบายที่เกี่ยวกับการประทุษร้าย และผลกรรมที่จะตามมา นอกจากนี