หน้าหนังสือทั้งหมด

ชมพูปฐกถา (อุฎฺฐาน ภาค) - หน้า 35
35
ชมพูปฐกถา (อุฎฺฐาน ภาค) - หน้า 35
ประโยค - ชมพูปฐกถา (อุฎฺฐาน ภาค) - หน้า 35 อปรุญมะ ปุจพุทธบรรญ ชานาติ. ปุจพุทธรณ อปรุญมะ นาม: อามิทึ ปฏิยามานน, มชูปร…
ในหน้านี้กล่าวถึงความสำคัญของอปรุญมะและปฏิบัติการทางปรัชญาในเชิงศาสนา โดยชี้ให้เห็นถึงวาทกรรมและการประยุกต์ใช้ในชีวิตจริง รวมถึงการศึกษาเรื่องปุญฺญามานนที่เกิดขึ้นจากความตั้งใจและการกระทำที่ดีของบุคคล
ชมพูปฐกถา: ตติย ภาค
113
ชมพูปฐกถา: ตติย ภาค
ประโยค๒ - ชมพูปฐกถา ( ตติย ภาค ) - หน้าที่ 113 เอวัง ภกทฺ เอวัง ภกทํติ วตฺถา ตํ ปุจฉามุจฺจินา ปุจฺสิ ปุน ราชา อาหาร สงฺ…
ชมพูปฐกถาเป็นการสื่อสารที่ลึกซึ้งในด้านศาสนาและวรรณกรรมไทยที่ตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างรัฐและเทว ทันบทบาทที่ส…
ชมพูปฐกถา
47
ชมพูปฐกถา
ประโยค๒ - ชมพูปฐกถาก (จุดตอก โคาค) - หน้า 47 ทวิปทตถปุปผาสู นดิก โกจิ อุปทุโวอาทีกิน วนุวด ต เต ปลุอุ มิ นาม. ตา ป น ว…
เนื้อหาที่กล่าวถึงแนวคิดในธรรมะว่าความสุขและความทุกข์นั้นเกิดจากเหตุและปัจจัยต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับชีวิตและจิตใจของมนุษย์ การทำความเข้าใจในสิ่งที่เป็นไปตามธรรมชาติสำคัญต่อการดำเนินชีวิตอย่างมีความสุข