หน้าหนังสือทั้งหมด

หน้า1
194
ไม่มีมีชื่อบูญ ต้องมีศรัทธา มีปัญญา และมีความเข้าใจเรื่องบุญ อย่างแจ่มแจ้ง ๒๙ เมษายน พ.ศ. ๒๕๕๖
หน้า2
195
สิ่งอะไรที่เราได้นำออก ด้วยการบริจาค ฝากฝังไว้กับพระศาสนา สิ่งนั้นจึงจะเป็น ของเราอย่างแท้จริง ที่จะนำติดตัวไปในสัมปรายภ และในภพเบื้องหน้า ที่ลงมาเกิดในเมืองมนุษย์ 30 มิถุนายน พ.ศ. 2455
หน้า3
198
ลงทุนสมบูรณ์ให้ได้ทุกวัน อย่าให้ขาดเลยแม้แต่วันเดียว เพราะเดี๋ยววันเดี๋ยวคืน เดียวก็หมดเวลา ที่จะอยู่บนโลกมนุษย์นี้แล้ว ๑๔ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๘
หน้า4
209
บุญบางอย่างไม่ต้องใช้ทรัพย์ บางอย่างก็ใช้ทรัพย์ บางอย่างเราไม่มีทรัพย์ เราก็ใช้แรงหรือใช้สติปัญญาของเรา ไปชวนคนเขามาทำความดี มีวิธีการตั้งเยอะแยะ ๕ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๔๘
หน้า5
212
แต่ยังไงก็ตาม ยังอยู่กับว่า ทำกุหลาบวิชาไหม เช่น วัตถุตามบริสุทธิ์ไหม เตยนาบริสุทธิ์ไหม ผู้ให้บริสุทธิ์ไหม ผู้รับบริสุทธิ์ไหม เป็นต้น ๒๕ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๐
หน้า6
213
อย่าให้วันหนึ่งคืนหนึ่งผ่านมา โดยการกิ่นบูญเก่า ใช้บูญเก่า เพราะบูญเก่าใช้ไป มันก็มีวันหมด เราจะต้องสั่งสมบุญใหม่ให้เพิ่มขึ้น ทุกวัน ทุกคืน ทุกอนุวินาที ๒๖ กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๕
หน้า7
215
บุญ...หากเราไม่สร้างพึ่ง ก็มีวันหมดไปได้ ๒๕ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๔
หน้า8
216
เราใช้บุญตลอดเวลา แต่มิญใหม่ นาน ๆ ทำที มันจะไม่พอกัน 6 ตุลาคม พ.ศ. 2545
หน้า9
222
การอธิษฐานจิต... จะอธิษฐานอะไรก็ตามให้ลงท้ายด้วย ขอให้สำเร็จมรรคผลนิพพาน จึงจะเรียกว่า อธิษฐานจิต ที่ประกอบด้วยปัญญา คนโบราณก่อนจะใส่ดวง มักจะอธิษฐานว่ามักจะอธิษฐานว่า ขอให้พบดวงแก้ว ขอให้เครื่อล่วงมร
หน้า10
226
การนี้ถึงบุญบ่อย ๆ ไม่ใช่การค้ากำไรควร เพราะไม่มีใครเสียหาย การค้ากำไร ต้องเกี่ยวกับ เรื่องธุรกิจ มีได้ มีเสีย 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2546
หน้า11
229
คคลายเครียดด้วยการสังสมบุญดีกว่า ทำแล้วมีความสุข ได้บุญ ได้พันวรรณกรรม และเมื่อดับแล้วก็จะไปดี ๑๐ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๔๓
หน้า12
236
โดยเฉพาะในยามที่ใกล้จะละโลก ภาพแห่งความดีเหล่านี้ จะมาปรากฏให้เห็น เป็นกรรมมินิมิตที่น่าชื่นใจ 3 มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๖๖
หน้า13
240
เราก็ได้เท่าที่เราทำไปเท่านั้น นี่คือหลักวิชชา ที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุก ๆ พระองค์ ได้ตรัสสอนเอาไว้อย่างนี้ ๑๕ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๕
หน้า14
242
ไม่ได้ตัดสินว่า... ใครมีวุฒิการศึกษาสูง มีฐานะร่ำรวย หรืออยากจน ชาติธรรูสูงหรือตต่ำ มีพวกพ้องบริวารเป็นอย่างไร เขาไม่ได้ตัดสินกันตรงนั้น 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2546
หน้า15
244
เป็นรอยยิ้มสดใส ที่ปรากฏอยู่บนใบหน้าของเรา ให้ผู้ที่ได้พบเห็นในยามนั้นอัศจรรย์ใจ แล้วขอคือเป็นต้นบุญต้นแบบ เป็นแนวแบบแผนต่อไป เป็นยิ้มที่ทิ้งท้ายเป็นมรดกโลก มรดกอันยิ่งใหญ่ของมนุษยชาติ ๑๐ ตุลาคม พ.ศ.
หน้า16
246
เดี๋ยววัน เดี๋ยวคืน เดี๋ยวมดเวลาแล้ว ต้องสั่งสมบุญบารมีเอาไว้มาก ๆ จะโลกแล้วจะบันเทิง กันยาวนานทีเดียว 5 มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๖
หน้า17
248
จะด้วยโรคภัยไข้เจ็บ อุบัติเหตุหรือด้วยสาเหตุใดก็ ตาม เราต้องพร้อมเสมอด้วยการสั่งสมบุญกุศล ทั้งทาน ศีล ภาวนา เอาไว้ให้มากๆ ๒๕ มกราคม พ.ศ.๒๕๔๘
หน้า18
249
วิธีเตรียมตัวตายที่ดีที่สุด คือตั้งสมบุญทุกบุญให้ตลอดต่อเนื่อง ในตอนที่ยังแข็งแรงอยู่ แล้วตามระลึกนึกถึงบุญ ที่ได้กระทำเอาไว้ จนเคยชิน จนติดเป็นนิสัย ก็จะทำใจผ่องใสได้ ๕ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๘
หน้า19
253
ชีวิตหลังความตายยาวนานมาก สุขก็สุขนาน ทุกข์ก็ทุกนาน อย่างน่าเหลือเชื่อ แต่ก็เป็นความจริง ๑๔ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๙
หน้า20
254
ถ้าเราสงสมความดีไว้ มีแต่กำไรกับเท่าทุน สมดิจายไปแล้วรอสรรรค์ไม่มี ก็เจกกันไป...ถือว่าเท่าทุน ถ้ามีก็จัง เพราะเราไม่ทำบุญ ไม่สงสมความดีไว้ เพราะฉะนั้นสงสมบุญ ทำความดีเพื่อเหนื่อยไว้เกิด 14 มีนาคม พ.ศ