ที่สุดของชีวิตในสังสารวัฏ
…บาน
สมบัติิมีแค่ อัตริบีร
เลี้ยงส่งทารด้วยอาหารสารูชน
ฝึกตน ทนหัว บำเพ็ญตะ
ทั้งค้นหาวิสสนาทุกแห่งหน
รักธรรมวินัยยิ่งกว่า ชีวิตตน
หวังหลุดพ้นวัฏฏะชนะมาร
เทียวจาริกทำประโยชน์ให้โลก
ดนทุกข์โศกโรคาใจในสังสาร
ดัง…
บทกวีนี้สะท้อนถึงชีวิตของสมณะที่มองหาความหลุดพ้นจากวัฏสงสาร โดยกล่าวถึงคุณค่าของชีวิตที่มีเพียงไม่กี่ผืนผ้าและการเลี้ยงดูปัจจัยพื้นฐาน เพื่อที่จะทำประโยชน์ให้แก่โลกและค้นหาทางไปสู่พระนิพพาน โดยให้ความ