การฝึกหยุดใจเพื่อความสุข : หน้า 57/340

ต้องสูดลมหายใจให้รัด (alert) หน่อย มีชีวิต ชีวา ใจหยุด ใจนิ่ง ใจใส ถ้าไปนั่งทอดถอนใจอย่างนี้ เห็นยาก ถ้านั่งแบบสบายๆ เดี๋ยวก็หยุดได้ อยู่เย็นเป็นสุข ใจชอบสบายเนะ เราคงได้ยินคำว่า อยู่เย็นเป็นสุข ที่ตรงไหนเย็น ที่ตรงไหนสบาย ที่ไหนเป็นสุข ใจชอบอยู่ตรงนั้น เพราะฉะนั้นเราต้องทำให้ใจสบาย ให้บันเทิง ให้แช่มชื่น หยุดอย่างเดียว เห็นไหม มันเริ่มง่ายเข้า เราเริ่มหมดความกังวลว่าจะเห็นภาพหรือไม่เห็นภาพก็ถาม ไม่คำนึงถึงแล้ว จะฝึกหยุดฝึกนั่งอย่างเดียว มีดีทิษหยุด สว่างก็หยุด เห็นดวงก็หยุด เห็นกายก็หยุด เห็นองค์พระก็หยุด หยุดเข้าไปเรื่อยๆ ง่ายอย่างนี้นะ ไม่ได้กดน กระทั่งเหลือวิธี ไม่มีทางลัดอื่นใด ต้องสั่งสมหยุดกันนิด ให้มีชั่วโมงหยุด ชั่วโม่นิ่ง ชั่วโมกลางให้เยอะๆ ไม่ว่าเราจะทำการกี่อะไรตาม ต้องฝึกหยุดฝึกนั่งให้ใจใสๆ แช่มชื่น บันเทิง ไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์อะไรต้องตาม ก็ต้องชุมชื่น บีบานในทุกสถานการณ์ ใจใสๆ อย่างนี้ จิจจะเป็นตัวสำเร็จ จับหลักให้ได้นะลูกนะ จับแล้วก็ฝึกให้ได้ด้วย ให้สมำเสมอ รักธรรมให้มากๆ เพราะธรรมจะเป็นเพื่อนตายสำหรับเรา อยู่เคียงข้างเราตลอดไป ไม่ว่าเราจะอยู่ตามลำพัง ในป่า เขา ห้วย หนอง คลอง บึง ไม่มีเหงา ไม่มีเศร้าสร้อย ซีม ซี้ง เครียด อานูภาพหยุดเป็นตัวสำเร็จ | ๕๕