คำฉัทพระธรรมปิฎก ยกศัพท์แปล ภาค ๔ - หน้า 193
…่งคำอันควรแล้วและพ้นแล้วเป็นปกติ ว่า เทวเรน ผู้ประเสริฐ
ในบุคคลผู้นี้ปกติกิลา มหาวีนา ผู้เป็นมาหากา วิสาลกุฏภุต
ผู้เป็นเครื่องประดับชั้นสูงเป็นแล้ว เราน ของพระเถร ท. มห-
วิหารวาสน์ ผู้อยู่ในมหาวิมาท โดยปกติ เรว่…
ในหน้าที่ 193 ของคำฉัทพระธรรมปิฎก ภาค ๔ ผู้กล่าวถึงคำอันควรโดยเฉพาะในบริบทของบุคคลที่มีความประเสริฐ ซึ่งสะท้อนถึงความรู้และความเข้าใจในธรรมของมนุษย์อย่างยอดเยี่ยม ความรู้และคุณสมบัติของพระเถรที่อธิบาย
