พระธรรมนเทศนา : พระราชภาวนาวิสุทธิ์(ไชยุปลย์ ธรรมชโย) 69
…สัมพุทธเจ้าแล้ว มีจิตอานาชญ กลับไปจำพรรษาในวัดป่าแห่งนั้นอีกตามเดิม เมื่อไปแล้วก็มีเมเจริญเมตตา จิต สงบจิตพระปริตร ทำให้เทวดาเหล่านั้นเกิดความเมตตา มีความรักและปรารภนาดีต่อภิกษุเหล่านั้น จึงได้แสดงอาการน่าก…
บทนี้เกี่ยวกับการที่ภิกษุในสมัยพระพุทธเจ้าต้องเผชิญกับความไม่สงบและกลัว เช่นเดียวกับการตัดสินใจที่จะย้ายไปที่ใหม่ ท่านได้สอนให้ภิกษุแผ่เมตตาให้เหล่าเทวดา เพื่อให้ได้รับการตอบรับความมีไมตรีจากพวกเขา จึ