หน้าหนังสือทั้งหมด

วิสุทธิมรรค: เมตตาเจโตวิมุติ
188
วิสุทธิมรรค: เมตตาเจโตวิมุติ
ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 187 เป็นอโนธิโสผรณาด้วยอาการ ๕ เมตตาเจโตวิมุติ เป็นโอธิโสผรณา ด้วยอาการ ๓ เมตตาเจโตวิมุติ เป็นทิสาผรณาด้วยอาการ ๑๐" ดัง…
เนื้อหาว่าด้วยการวิเคราะห์เกี่ยวกับเมตตาเจโตวิมุติในบริบทของวิสุทธิมรรค โดยมีการกล่าวถึงลักษณะอโนธิโสผรณาและโอธิโสผรณา ซึ่งมีอาการแตกต่างกัน 5 และ 3 ตามลำดับ ทั้งนี้ มีข้อความเรียกร้องให้สัตว์ทั้งหลายมีควา…
วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑
193
วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑
…อยู่อีกก็จริง แต่ทว่า (ในปฏิสัมภิทา) ท่านถือเอาคำ ๕ คำนี้ เท่านั้น กล่าวไว้ว่า "เมตตาเจโตวิมุติ เป็นอโนธิโสผรณาด้วย อาการ ๕" ดังนี้ ก็โดยที่ (คำทั้ง ๕ นั้น) เป็นคำปรากฏ (คือเด่น) ส่วนเกจิอาจารย์เหล่าใดไม่ต้องการ…
ในเนื้อหานี้ได้มีการวิเคราะห์คำว่าอัตภาพซึ่งหมายถึงขันธ์ ๕ และการทำความเข้าใจสัตว์ทั้งหลายในแง่มุมต่าง ๆ คำเหล่านี้ช่วยชี้ให้เห็นถึงความสัมพันธ์ของคำในปรัชญาและการปฏิบัติในแนวทางแห่งการทำจิตให้บริสุทธ
วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - การแผ่เมตตา
194
วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - การแผ่เมตตา
…ผรณา วิรุชฺฌติ เห็นว่าของท่านถูก เพราะ แปลได้ความดี ในที่นี้ได้แก้และแปลตามที่เห็นว่าถูก ที่ว่าผิดจาอโนธิโสผรณานั้น หมายความว่า ถ้าถือตามมติเกจิอาจารย์ว่าคำทั้ง ๕ มีความ หมายต่างกันแล้วก็จะกลางเป็นว่า สตฺตาก็อย่…
ในการทำเมตตาภาวนา ผู้ปฏิบัติสามารถอธิษฐานให้สัตว์ทั้งหลายมีความสุขและปราศจากเวร โดยแบ่งเป็นคำอธิษฐาน ๕ ประการ เช่น ขอให้สัตว์ไม่มีเวร, ไม่มีความบีบคั้น, และไม่มีทุกข์ นอกจากนี้ยังมีคำอธิษฐานอีกมากมายท
การเจริญมุทิตาภาวนาในพระพุทธศาสนา
205
การเจริญมุทิตาภาวนาในพระพุทธศาสนา
ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 204 อโนธิโสผรณาด้วยอาการ ๕ เป็นโอธิโสผรณาด้วยอาการ ๓ เป็น ทิสาผรณาด้วยอาการ ๑๐ นี้ และอานิสงส์ทั้งหลายมีข้อว่า หลับ…
เนื้อหานี้เสนอวิธีการเจริญมุทิตาภาวนาในพระพุทธศาสนา โดยเน้นถึงความสำคัญของการเลือกบุคคลที่เหมาะสมในการฝึกฝนจิตใจ ซึ่งบุคคลที่รักถือเป็นปัจจัยที่ทำให้สามารถพัฒนามุทิตาได้อย่างมีประสิทธิภาพ นอกจากนี้ยัง
วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑
206
วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑
…) และ ฌาน ๔ (ในปัญจกนัย) โดยนัยที่กล่าวแล้วในเมตตาภาวนานั้นแล ต่อนั้นไป วิกุพพนา คือ มุทิตาภาวนาเป็นอโนธิโสผรณาด้วยอาการ ๕ * อภิ. วิ. ๒๕/๓๓๓
ในบทนี้กล่าวถึงการฝึกมุทิตา โดยให้มองเห็นบุคคลที่รักหรือศัตรูในแง่บวกเพื่อสร้างความบันเทิงใจ การระลึกถึงความสุขในอดีตและอนาคตของผู้อื่น จะช่วยทำให้เกิดมุทิตา การเจริญฌานนั้นจะทำให้สามารถพัฒนาจิตใจไปใน