เถร : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 5 / 40

พระปิยัญชหเถระ เมื่อผู้อื่นยกตน ควรถ่อมตน เมื่อผู้อื่นตกต่ำา ควรยกตนขึ้น เมื่อผู้อื่นไม่ประพฤติพรหมจรรย์ ควรประพฤ…

พระนัตเถระ คนโง่เขลา มัวแต่นอนหลับตลอดทั้งคืน และคลุกคลีอยู่ในหมู่ชนตลอดวันยังค่ำ เมื่อไร จักทำที่สุดแห่งทุกข…

พระเสตุจนเถระ ชนทั้งหลาย ถูกมานะหลอกลวงแล้ว เศร้าหมองอยู่ในสังขารทั้งหลาย ถูกความมีลาภ และความเสื่อมลาภย่ำยีแล้ว…

พระพันธุรเถระ เราไม่มีความต้องการด้วยลาภ คือ อามิส นั้น มีความสุขพอแล้ว เป็นผู้อิ่มเอิบแล้ว ด้วยรสแห่งธรรม ครั้น…

พระบิตกเถระ กายของเราเป็นกายเบาหนอ อันปีติและสุขอย่างไพบูลย์ถูกต้องแล้ว ย่อมเลื่อนลอยได้ เหมือนนุ่น ที่ถูกลมพั…

…็พึงหลีกไปเสีย แต่เราเห็นว่า... การอยู่ในที่ใดจะไม่มีความเสื่อมเสีย เราก็พึงอยู่ในที่นั้น. ๑๐๐ วาทะ เถรภูมิ ขุ.เถร.มก.๕๐/๔๗๘/๒๔๒

พระวัชชีบุตรเถระ ดูก่อนอานนท์ ผู้โคตมโคตร ท่านจงเข้าไปสู่ชัฏแห่งโคนไม้ จงหน่วงพระนิพพานไว้ในหทัย แล้วจงเพ่งฌาน และอ…

พระสุนาคเถระ ผู้ฉลาดในการถือเอา ซึ่งนิมิตแห่งภาวนา จิตเสวยรสแห่งวิเวกเพ่งฌาน ฉลาดในการรักษากรรมฐาน มีสติตั้งมั่…

พระปริปุณณกเถระ สุธาโภชน์ มีรสตั้งร้อย ที่เราบริโภคในวันนี้ ก็ไม่เหมือนอมตธรรม ที่เราได้บริโภคพระธรรม อันพระพุทธเจ…

พระบัณเฑสุมนเถระ เพราะเสียสละดอกไม้เพียงดอกเดียว เราได้รับการบำเรออยู่ในสวรรค์ ถึง ๘๐ โกฏิปี ที่สุดได้บรรลุนิพพาน เ…

พระอภัยเถระ เมื่อบุคคลได้เห็นรูปแล้ว มัวใส่ใจถึงอารมณ์อันเป็นที่รัก สติก็หลงลืม ผู้ใดมีจิตกำหนัดยินดีเสวยรูปาร…

พระอุตติยเถระ บุคคลผู้ได้สดับเสียงแล้ว ฟังใส่ใจถึงอารมณ์อันเป็นที่รัก สติก็หลงลืม ผู้ใดมีจิตกำหนัด ยินดีเสวยสัทท…

พระอุตรเถระ ภพอะไรที่เที่ยง ไม่มี แม้สังขารทีเทียง ก็ไม่มี ขันธ์เหล่านั้น ย่อมเวียนเกิดและเวียนดับไป เรารู้โทษ…

พระราชเถระ เรือนที่บุคคลมุงไม่ดี ฝนย่อมรั่วรดได้ ฉันใด จิตที่ไม่ได้อบรมแล้ว ราคะย่อมรั่วรดได้ ฉันนั้น เรือนที…

พระเหรัญญกานิเถระ วันและคืนย่อมล่วงไปๆ ชีวิตย่อมดับไป อายุของสัตว์ทั้งหลายย่อมสิ้นไป เหมือนน้ำในแม่น้ำน้อย ฉะนั้น เม…

พระโสมมิตตเถระ เต่าตาบอดเกาะขอนไม้เล็กๆ จมลงไปในห้วงน้ำใหญ่ ฉันใด กุลบุตรอาศัยคนเกียจคร้าน ดารงชีพ ย่อมจมลงในสังส…

บทเรียนจากพระโสมมิตตเถระใช้เปรียบเทียบชีวิตของคนที่เกียจคร้านกับเต่าตาบอดที่จมลงไปในน้ำใหญ่ สอนให้เข้าใจว่าคนเกียจคร้านย่อม…

พระสัพพบิตรเถระ คนเกี่ยวข้องในคน คนยินดีกะคน คนถูกคนเบียดเบียน และคนเบียดเบียนคน ก็จักต้องการอะไรกับคน หรือกับสิ่ง…

พระสิริมาเถระ ถ้าคนมีจิตไม่ตั้งมั่น ถึงชนเหล่าอื่นจะสรรเสริญ ชนเหล่าอื่นก็สรรเสริญเปล่า เพราะตนมีจิตไม่ตั้งมั่น …

พระปุณณบาลเถระ เราละนิวรณ์ ๕ เพื่อบรรลุความเกษมจากโยคะ แล้วถือเอาแว่นธรรม คือ ญาณทัสสนะของตน ส่องดูร่างกายนี้ทั่ว…

…งในอารมณ์เป็นที่ตั้งแห่ง ความขัดเคือง เราอบรมจิตได้แล้วอย่างนี้ ทุกข์จักมาถึงเราแต่ที่ไหนๆ ๑๐๐ วาทะ เถรภูมิ ขุ.เถร.มก.๕๑/๑๗๐/๒๙๓