พระสมปุริกวิจารณ์ ภาค ๔ หน้า ๒๑๙
…อ
บุตรของฉัน" แล้วได้ให้คนไป; เที่ยวถามโดยท่านเอง ตั้งแต่เรือน
หลังนั้น. นางไม่รับเมล็ดพรรณ์ผักกาดในเรือนหลังหนึ่ง ในเวลา
เย็นคิดว่า "โอ กรรมนหนัก, เราได้ทำความสำคัญว่า "บุตรของ
เราเท่านั้นตาย, ก็ในบ้านทั้งสิ้…
ในบทนี้ พระศาสดาได้พูดคุยกับนางโคฎมีเกี่ยวกับการมีชีวิตและการตายของบุตร โดยพระองค์ได้แสดงให้เห็นถึงความสำคัญในการมองชีวิตและการตายว่าทุกคนมีวิถีชีวิตที่แตกต่างกันอย่างไร และไม่ควรคิดว่าบุตรของตนเท่านั