ผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติ
บทความธรรมะ Dhamma Articles > ผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติ >
พระเดชพระคุณหลวงพ่อ เป็นบุคคลที่สุดยอดมากๆเป็น Super Hero และเป็น Super Monk ของลูกเณร ลูกเณรทุกรูปจะรีบๆโต ฝึกตัวเองให้ทันใจ ให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อทันใช้งาน เป็นให้ได้อย่างที่พระเดชพรคุณหลวงพ่ออยากให้ลูกเณรเป็น เพราะพระเดชพระคุณหลวงพ่อ เป็นผู้ให้ชีวิตใหม่ในทางธรรมแก่ลูกเณร ปิดทางไปอบาย เปิดทางไปสวรรค์ และชี้หนทางพระนิพพาน ให้แก่ลูกเณร อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
พออ่านไป...อ่านไป...ผมก็รู้สึกว่า มันโดนตัวเองอย่างจัง คิดว่า ทำไมมันช่างเหมือนความรู้สึกของผมเสียเหลือเกิน ผมโทรศัพท์ติดต่อผู้นำบุญทันที (ชื่อ พี่อ้อย เป็นคุณแม่ของ คุณองอาจ ธรรมนิทา) และนับจากวันนั้น ประตูใจที่ถูกปิดมานานเกือบ 20ปี ก็เริ่มแง้มเปิดขึ้น ทำให้ผมยอมมาวัดครั้งแรก เมื่อวันที่ 29 ธันวาคม พ.ศ.2549 ซึ่งตรงกับช่วงธุดงค์ปีใหม่พอดี อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
วันที่ลูกกับคุณแม่ได้อัญเชิญผ้าไตรกฐิน ทุกย่างก้าวของลูก คือ ความปีติใจอย่างท่วมท้น น้ำตาแห่งความปีติไหลออกมาไม่ขาดสาย ตั้งแต่ก้าวแรกจนถึงก้าวสุดท้าย จนมานั่งรับพรก็ยังร้องไห้อยู่ ลูกไม่เสียดายทรัพย์เลย แค่เรานึกถึงบุญที่ได้ทำ ขนาดว่า หลังคามหารัตนวิหารคดยังไม่เสร็จเรายังปลื้มขนาดนี้ แล้วถ้าสร้างเสร็จจะปลื้มขนาดไหน อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
ในการมาครั้งนี้ เกล้ากระผมได้ร่วมบุญสื่อธรรมะกับทางวัดเยอะเลย รู้สึกอิ่มใจ ได้ทั้งบุญได้ทั้งสื่อ แทบจะอดใจไม่ไหวแล้ว อยากนำสื่อดีๆเหล่านั้นไปนำเสนอต่อเด็กๆ เมื่อก่อนเวลาจะไปสอนรู้สึกเฉื่อยชา ไม่รู้จะเอาอะไรไปสอนดี มาวัดพระธรรมกายในครั้งนี้ รู้สึกพลังกาย พลังใจ เพิ่มขึ้นเยอะเลย อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
ซึ่งตั้งแต่เข้ามาเรียนที่กรุงเทพฯ ลูกรู้สึกชีวิตนี้ มีแต่การแข่งขัน ต้องแก่งแย่งกันทุกอย่าง ดูวุ่นวายไม่เหมือนต่างจังหวัดเลย ลูกต้องตื่นตั้งแต่ไก่ยังไม่โห่ คือตีสี่ครึ่ง ฝ่าสภาพการจราจรที่คับคั่งเพื่อไปเรียน หนำซ้ำพอ 5โมงเย็น ถึงเวลาเลิกแล้ว ก็ต้องโหนรถเมล์ที่เบียดเสียด กว่าจะถึงบ้านก็หนึ่งทุ่ม ลูกรู้สึกเบื่อ หงุดหงิด เซ็ง จำเจ ไม่มีความสุขเลย อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
ผมนิ่งมากขึ้นเรื่อยๆ รู้สึกเหมือนตัวหายไป เหลือแต่เส้นขอบโครงร่างกายกับองค์พระที่กลางท้อง ชัดเจนจนเห็นขดก้นหอยวนตามเข็มนาฬิกา ผมรู้สึกตื่นเต้นและสงสัยว่า ตัวผมคิดไปเองหรือเปล่า แต่ก็ฉุกคิดถึงคำสอนที่ว่า “จงถอนวัชพืชแห่งความสงสัยออก แล้วปลูกเมล็ดพันธุ์แห่งความเชื่อมั่นว่า ที่ศูนย์กลางกายของเรามีดวงธรรมและพระธรรมกายอยู่จริง” อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
ตอนเป็นฆราวาส คนสระบุรีเรียกกระผมว่า “ส.จ.เปี๊ยก” เพราะเคยเป็นสมาชิกองค์การบริหารส่วนจังหวัดสระบุรี 4สมัย เป็นรองนายกองค์การบริหารส่วนจังหวัด 2สมัย และเคยเป็นที่ปรึกษารัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงมหาดไทย ฯพณฯ สมชาย สุนทรวัฒน์ หนึ่งสมัย ปัจจุบันเป็นกรรมการผู้จัดการ บริษัทอโกรเมด (Agromed) จำกัด เป็นบริษัทฯที่นำเข้าผลิตภัณฑ์ยาสัตว์จากต่างประเทศ อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
หากจะมีพระอินทร์จำแลงลงมาบอกว่า “ธรรมะไม่มีจริง สิ่งที่ผมเห็นมันไม่ใช่” ผมก็จะตอบว่า “ผมเชื่อมั่นในสิ่งที่ผมเห็น ร้อยเปอร์เซ็นต์ เพราะผมพิสูจน์สิ่งนี้ด้วยตัวเองแล้ว” อีกทั้งผมก็จะถามพระอินทร์กลับไปว่า “หากไม่ใช่ แล้ว ทำไมมีพระหลายรูปเห็นองค์พระที่อยู่กลางท้องเหมือนๆ กัน ให้ท่าน (พระอินทร์) ลองมานั่งสมาธิด้วยกันไหม เพื่อพิสูจน์กันให้เห็นๆไปเลย” อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
จากแร่ทองคำธรรมชาติ ผ่านเข้าสู่เบ้าหลอม ออกมาเป็นทองคำบริสุทธิ์เลอค่าสุกปลั่งอร่ามตา...จากเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ ถูกหล่อหลอมจนเข้าถึงองค์พระภายใน ก็ด้วยเบ้าหลอมแห่งพระพุทธศาสนา เบ้าหลอมนี้ จึงเป็นดั่งยาวิเศษ แก้กองกิเลส หลอมคนให้เป็นคน อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
จำนวนปัจจัยที่ปิดโมดูลนั้น หากมองโดยผิวเผินดูเหมือนจะมีค่ามากมาย แต่หากมองอย่างลึกซึ้งแล้ว ลูกคิดว่า ไม่ได้มากมายอะไรเลย เมื่อนำมาเทียบกับความสุข ความแข็งแรง หล่อ รวย สวย ฉลาด สมปรารถนา เข้าถึงวิชชาธรรมกาย ที่จะบังเกิดขึ้นกับเราตั้งแต่บัดนี้ ไปตลอดเส้นทางอันยาวไกล ถึงที่สุดแห่งธรรม อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
ตั้งแต่ก่อนเริ่มนั่งสมาธิ ดิฉันรู้สึกว่า อากาศที่ สวนเพชรแก้ว เย็นสบาย ทิวทัศน์งดงาม เขียวชอุ่ม ทุกที่มีเสียงแมลงและเสียงนกร้องให้เพลินใจ เมื่อดิฉันหลับตาวางใจนิ่งๆ ปล่อยใจให้ติดอยู่ที่ศูนย์กลางกาย สักพักใจก็หยุดนิ่งสนิทมาก สัมผัสได้ถึงความรู้สึกบางเบา และอ่อนนุ่มจริงๆค่ะ ร่างกายโล่ง โปร่ง ว่างเปล่า คล้ายแก้ว คล้ายเพชรใสๆ อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
ลูกได้เห็นแสงสว่างภายในเป็นครั้งแรก ทำให้ต้องเปลี่ยนความคิดที่เคยคิดสงสัยว่า “คนอื่นเขาคิดไปเอง อุปาทานกันไปเอง” ก็เปลี่ยนเป็นมั่นใจว่า “นี้คือของจริง” กลับจากภูเรือ ลูกเริ่มไปวัดทุกวันอาทิตย์ นั่งสมาธิทุกวัน วันละหลายๆรอบ ช่วงปิดเทอมจะนั่งวันละไม่ต่ำกว่า 5ชั่วโมง นั่งไปก็ไม่ต้องทำอะไรมาก แค่นั่งๆนานๆขึ้น นิ่งๆนานๆเข้า เท่านี้เองค่ะ อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
...ต้องรอให้ใจสงบนิ่งจริงๆ องค์พระจึงมาปรากฏให้เห็นอีก ซึ่งบางรอบอาจไม่มาให้เห็นอีกเลยถ้าใจไม่สงบนิ่งพอ แต่ส่วนใหญ่ผมจะยังเห็นองค์พระแก้วใส เมื่อทำการนั่งสมาธิ และนอกรอบผมก็จะตรึกถึงองค์พระแก้วใสโดยตลอด แล้วเดี๋ยวก็จะเห็นองค์สว่างเหมือนเดิม ก็แค่ทำง่ายๆสบายๆ แค่นี้เองครับ อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
นับตั้งแต่ลูกปฏิบัติธรรมอย่างสม่ำเสมอ ผลการปฏิบัติธรรมของลูกก็ก้าวหน้าขึ้นเรื่อยๆ ตามจำนวนชั่วโมงหยุดนิ่งของลูก ยิ่งนั่งทุกวัน ยิ่งหยุดนิ่งได้เร็วขึ้น ง่ายขึ้น ลูกจะใช้วิธีปรับอารมณ์ให้สบาย ปรับท่านั่งให้ถูกต้องเบาสบาย ขอเรียกว่า “ท่านางแบบ” เพราะจะเป็นต้นบุญต้นแบบให้กับผู้ฝึกหัดใหม่ จากนั้นก็จะวางใจเฉยๆ ไม่คิดอะไร ไม่กำหนดนิมิต ปล่อยใจตามเสียงนำนั่งสมาธิของพระเดชพระคุณหลวงพ่อไปเรื่อยๆ อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
เมื่อเช้าตรู่ของวันสอบเริ่มขึ้น พวกเราก็ตั้งตารอคอยน้องๆ ที่จะมาเข้าสอบอย่างใจจดใจจ่อ…แล้วภาพแห่งความประทับใจก็เกิดขึ้น นั่นก็คือ ภาพของเด็กๆที่ต่างคนต่างถือหนังสือมงคลชีวิต 38ประการ มานั่งอ่าน นั่งท่องกัน ชนิดที่เรียกว่า จะคว้ารางวัลกลับไปให้ได้กันทุกคน อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
แต่เมื่อนึกถึงพระเดชพระคุณหลวงพ่อทั้งสอง นึกถึงภารกิจที่ท่านสู้อุตส่าห์อบรมสั่งสอนลูกศิษย์ และชาวพุทธทั่วโลกขนาดนี้ ถึงแม้ว่าเราจะเหน็ดเหนื่อยขนาดไหน ก็ยังไม่เท่ากับเศษเสี้ยวของความเหน็ดเหนื่อยกับภารกิจที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อทั้งสองได้รับ เมื่อคิดอย่างนี้ ความเหนื่อยล้า ของลูกก็หายไป แต่กลับกลายเป็นกำลังใจ และเป็นพลังใจให้ลูกก้าวเดินต่อไปในหน้าที่ครู หน้าที่ที่คุณครูไม่ใหญ่ให้นิยามว่า “เป็นหน้าที่ของพระบรมโพธิสัตว์” อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
ตอนนี้เห็นว่าสังขารยังพอไหว จึงตั้งใจว่า “เราจะต้องบวช เพื่อตามหาพระที่หายไป และจะบำเพ็ญเนกขัมมบารมี จนกว่าลมหายใจเฮือกสุดท้าย” แม้ผมจะบวชตอนแก่ ก็ขอแก่บุญแก่บารมี แก่อินทรีย์แต่ไม่ขอแก่หน้า จะเดินตามเส้นทางอริยะของพระราธะ ที่ท่านแม้จะบวชตอนแก่ แต่ก็ว่าง่ายสอนง่าย จนกว่าจะได้เข้าถึงธรรม ได้มีความสุขกับพระภายใน เป็นรักแท้ในวัยชราครับ อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
ลูกขอกราบเรียนด้วยความจริงจากใจว่า ประสบการณ์การนั่งสมาธิของลูกเจอแต่ 3ม. มาตลอด คือ มืด, เมื่อย, มึน ลูกพบกับความปวดเมื่อยร่างกายแบบสุดๆ ปวดศีรษะมาก ปวดต้นคอ ปวดกระบอกตา ปวดตามตัว เหมือนถูกทุบ มืดตื้อมืดมิด นึกนิมิตก็ลำบากยากเย็น แต่ลูกก็ไม่เคยย่อท้อ เมื่อมีเวลาลูกก็มาเข้าร่วมโครงการครั้งแล้วครั้งเล่า รวมเวลาแล้วมากกว่า 10ปี อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
ลูกและจันทน์มั่นใจมากๆว่า เป็นเพราะอานุภาพบุญจริงๆ ถ้าเราสองคนไม่ได้มาเจอพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ไม่มาเจอพี่ๆที่ศูนย์ปฏิบัติธรรมประตูน้ำ เราก็คงไม่มาถึงจุดนี้ เพราะเราเริ่มต้นชีวิตด้วยตัวกับหัวใจ ไม่มีปัจจัย มีเพียงแรงที่เราอยากทำมาหากินแบบสุจริต แต่บุญพาลูกไปในทุกที่ ให้พบแต่สิ่งที่ดีๆ เจริญขึ้น มันไม่น่าเชื่อว่าเพียง 3ปีของการเข้าวัด บุญจะแรงขนาดนี้ ถ้ารู้อย่างนี้จะรีบมาให้เร็วกว่านี้ จะได้รวยเร็วรวยแรงกว่านี้ค่ะ อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
ลูกยังคิดว่า ถ้าเรามีเงินมากๆ มีสมบัติเยอะๆ โดยที่ไม่เข้าใจว่า เกิดมาทำไม เอาสมบัติ เอาเวลาไปสั่งสมในสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ต่อตัวเอง การเกิดมาในชาตินี้ก็จะขาดทุนและติดลบ เกิดมาก็เสียชาติเกิด ลูกจึงตัดใจถวายที่ดินไว้ให้กับพระพุทธศาสนาและวิชชาธรรมกาย อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
ดิฉันคิดเองว่า วิธีการปฏิบัติธรรมเพื่อเข้าถึงพระธรรมกายนี้ ควรเรียกแบบนี้ว่า “ทางด่วน” (Express Way) เช่น ในเซี่ยงไฮ้จะมีรถไฟที่แล่นเร็วจี๋เลย ทำให้ดิฉันนึกถึง DMC และการฝึกปฏิบัติสมาธิแบบเข้มข้น ที่เป็นเหมือนรถไฟด่วนขบวนพิเศษสำหรับผู้ฝึกใหม่ ควรจะมาเรียนรู้วิธีที่ถูกต้อง เพื่อการเข้าถึงความสุขภายในได้อย่างง่ายๆและเร็วจี๋ค่ะ อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
ดังนั้น บุญพิเศษโมดูลปีนี้ ผมกับครอบครัวขอทุ่มเทจนสุดกำลัง ด้วยใจมั่นว่า “ทำที่ท่าน ได้ที่เรา” เพื่อเตรียมรับมือกับพายุเงินห่าใหญ่ที่จะซัดกระหน่ำจนอาจทำให้เกิดอุทกภัยทางการเงิน แล้วซัดเอาความกลุ้มใจจากความจนให้แตกสลายจนยับยั้งความดีใจไม่ไหว และก็คาดว่าจะโถมกระหน่ำพร้อมหอบเอาทองเอาเงินเป็นปึกๆ ไปกระจายให้กับพวกเราพลังประชาชนคนมีบุญ (MERITORIOUS PEOPLE POWER) ที่ได้ช่วยกันสร้าง หลังคามหารัตนวิหารคด ครับ อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
กระทั่งวันที่ 23 กันยายน วันที่ลูกได้ชิตังเมปิดโมดูล ลูกปลื้มมากโดยเฉพาะคำอวยพรของพระเดชพระคุณหลวงพ่อให้ลูกได้เข้าถึงธรรม ครั้นลูกกลับมาบ้านอธิษฐานจิตขอพรจากพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ จึงตั้งใจเพิ่มชั่วโมงนั่งธรรมะ จากวันละ 1ชั่วโมง เป็น 2ชั่วโมง อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
ลูก อยากจะขอฝากถึงนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทั่วโลก ว่า “การเป็นคนว่ายาก ไม่ดีเลยค่ะ” ในโลกนี้มีสิ่งต่างๆอีกมาก ที่เรายังไม่รู้ เมื่อไม่รู้ก็อย่าเพิ่งตัดสินว่า ดีหรือไม่ดี จงใช้การพิจารณาแบบกาลามสูตรดูก่อนเถิด มันเป็นจริงดังคำกล่าวของคุณครูไม่ใหญ่ที่ว่า “พวกเขาไม่รู้ว่า ตัวเองยังไม่รู้” อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
ลูกตัดสินใจนำเงินเก็บก้อนเดียวที่ลูกมีอยู่ เป็นเงินที่เตรียมไว้ เพื่อเริ่มต้นทำกิจการของตัวเอง นำมาทำบุญหลังคาทั้งหมด 10ตรม. ลูกทำตามที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อสอนว่า “ถ้ามีบุญ จะทำอะไรก็สำเร็จทุกอย่าง” ลูกคิดว่า ขอตั้งต้นกิจการด้วยบุญก้อนใหญ่ก้อนนี้ค่ะ พวกเรากลุ่มประตูน้ำได้ตั้งเป้าไว้ 10โมดูล และออกทำหน้าที่ทุกวันตอนนี้ใกล้จะครบตามเป้าแล้วค่ะ อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
