Mobile Versionทบทวนฝันในฝัน วันที่ 28 ธันวาคม พ.ศ.2555ปรโลกนิวส์ ของ โยมพ่อเสียชีวิตแล้วไปไหน ตอนที่ 4โยมพ่อเสียชีวิตแล้วไปไหน ตอนที่ 4เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที
แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะคำถามข้อที่ 3 กระผมเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไร และในปัจจุบันชาตินี้ กระผมควรทำหน้าที่อย่างไร จึงจะคุ้มค่ากับการเกิดมาชาติหนึ่งครับคำตอบข้อ...สำหรับเรื่องราวการสร้างบารมีของตัวลูกในพุทธันดรที่ผ่านมานั้น ตัวลูกก็เคยเกิดมาสร้างบารมีร่วมกับมหาปูชนียาจารย์และหมู่คณะด้วยเหมือนกัน เรื่องก็มีอยู่ว่าในพุทธันดรที่ผ่านมา ตัวลูกได้เกิดเป็น “กุลบุตรรูปงามผู้สุดแสนจะขยัน แถมยังมีความรับผิดชอบสูง” อยู่ในครอบครัวที่มีฐานะปานกลาง ที่อาศัยอยู่ในหัวเมืองแห่งหนึ่งทางทิศเหนือของแคว้นพระราชาองค์ที่จะออกบวช ซึ่งคุณพ่อของตัวลูกในภพชาตินั้น จะเป็นคนละคนกับโยมพ่อของลูกในภพชาติปัจจุบันนี้ในพุทธันดรที่ผ่านมา ตัวลูกได้เกิดเป็นกุลบุตรรูปงามผู้ขยัน มีความรับผิดชอบสูง อยู่ในครอบครัวที่มีฐานะปานกลางโดยครอบครัวของตัวลูกในภพชาตินั้น จะประกอบอาชีพค้าขายสินค้าแฟชั่น หรือสินค้าประเภทเสื้อผ้าและเครื่องประดับต่างๆ ซึ่งตัวลูกในภพชาตินั้น ก็ได้ตั้งใจช่วยเหลือกิจการงานของครอบครัวเป็นอย่างดี และไม่ว่าคุณพ่อคุณแม่ของตัวลูกในภพชาตินั้น จะว่ายวานให้ตัวลูกช่วยงานอะไรก็ตาม ตัวลูกก็จะตั้งใจทำอย่างเต็มที่และทำอย่างดีที่สุดเสมอมา ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้ตัวลูกได้รับความไว้วางใจ และเป็นที่รักของคุณพ่อคุณแม่ของตัวลูกเป็นอย่างมากครอบครัวของตัวลูกในภพชาตินั้น ประกอบอาชีพค้าขายสินค้าประเภทเสื้อผ้าและเครื่องประดับต่างๆในเวลาต่อมาก็ได้มีเพื่อนรุ่นพี่คนหนึ่ง ที่ตัวลูกสนิทสนมและคุ้นเคยเป็นอย่างมาก เดินทางกลับมาจากการไปฝึกทหาร ในโรงเรียนเตรียมทหารประจำแคว้นของพระราชาองค์ที่จะออกบวช และเมื่อตัวลูกได้พบกับเพื่อนรุ่นพี่คนนี้แล้ว ตัวลูกก็ได้สนทนาพูดคุยถึงเรื่องราวต่างๆ กันแบบเยอะแยะมากมาย โดยเฉพาะเรื่องประสบการณ์ของการไปฝึกอยู่ในโรงเรียนเตรียมทหารนั้น เป็นเรื่องที่ตัวลูกรู้สึกชอบ, สนใจและตั้งใจรับฟังเป็นอย่างมาก ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะ ตัวลูกก็เป็นคนที่มีอัธยาศัยชอบความตื่นเต้นท้าทาย และมีความใฝ่ฝันอยากที่จะเป็นทหารมานานแล้วตัวลูกได้พูดคุยกับเพื่อนรุ่นพี่คนนี้ถึงเรื่องราวต่างๆ เยอะแยะมากมายหลังจากที่ตัวลูกในภพชาตินั้น ได้ยินได้ฟังเรื่องราวเกี่ยวกับประสบการณ์ของการไปฝึกอยู่ในโรงเรียนเตรียมทหารจากเพื่อนรุ่นพี่คนนั้นแล้ว ตัวลูกก็เกิดแรงบันดาลใจอย่างแรงกล้าว่า “สักวันหนึ่งตัวลูกจะต้องเป็นนายทหารคนหนึ่งของพระราชาองค์ที่จะออกบวชให้ได้” และเมื่อตัวลูกในภพชาตินั้น เกิดแรงบันดาลใจอย่างแรงกล้าเช่นนั้นแล้ว ตัวลูกจึงไม่รอช้า ได้รีบไปขออนุญาตคุณพ่อคุณแม่ ไปสมัครเข้าเรียนในโรงเรียนเตรียมทหารในทันทีตัวลูกจึงรีบไปขออนุญาตคุณพ่อคุณแม่เพื่อสมัครเข้าเรียนในโรงเรียนเตรียมทหารเมื่อคุณพ่อคุณแม่ของตัวลูกในภพชาตินั้น ได้เห็นถึงความตั้งใจจริงของตัวลูกว่าอยากจะเป็นทหารของพระราชาองค์ที่จะออกบวชแล้ว ด้วยความรักและปรารถนาอยากที่จะให้ตัวลูกได้ทำในสิ่งที่ใฝ่ฝันเอาไว้นี้เอง ท่านทั้งสองจึงได้สนับสนุนและอนุญาตให้ตัวลูกไปสมัครเข้าเรียนในโรงเรียนเตรียมทหารสมดั่งที่ตัวลูกได้ตั้งใจเอาไว้ และหลังจากที่ตัวลูกในภพชาตินั้น ได้รับอนุญาตจากคุณพ่อคุณแม่ของตัวลูกแล้ว ตัวลูกจึงได้เดินทางไปยังเมืองหลวงเพื่อสมัครเข้าเรียนในโรงเรียนเตรียมทหารในทันทีเมื่อคุณพ่อคุณแม่อนุญาตแล้ว ตัวลูกจึงเดินทางไปสมัครเข้าเรียนในโรงเรียนเตรียมทหารเมื่อตัวลูกในภพชาตินั้น ได้เข้าไปเรียนในโรงเรียนเตรียมทหารแล้ว ตัวลูกก็ได้ตั้งใจศึกษาเล่าเรียนและฝึกฝนวิชาทหารอย่างเต็มที่ จนกระทั่งในที่สุดตัวลูกก็ได้รับการบรรจุเป็นนายทหารของพระราชาองค์ที่จะออกบวช สมดั่งที่ตัวลูกได้ตั้งใจใฝ่ฝันเอาไว้นั่นเอง เมื่อตัวลูกได้รับการบรรจุเป็นนายทหารของพระราชาแล้ว ทางส่วนกลางก็ได้พิจารณาเห็นว่า “ตัวลูกเป็นคนที่มีพื้นเพหรือมีบ้านเกิดอยู่ทางทิศเหนือของแคว้น ดังนั้นตัวลูกจึงน่าจะมีความเชี่ยวชาญ และชำนาญทางด้านเส้นทางและพื้นที่ที่อยู่บริเวณแถบนั้น”ตัวลูกได้รับการบรรจุเป็นนายทหารของพระราชาองค์ที่จะออกบวชและเมื่อทางส่วนกลางพิจารณาเห็นเช่นนั้น ทางส่วนกลางจึงได้มอบหมายให้ตัวลูก ไปทำหน้าที่อยู่ใน “หน่วยทหารองครักษ์” ที่คอยดูแลความปลอดภัยให้กับคณะทูต ที่จะต้องเดินทางไปเจริญสัมพันธไมตรีกับแคว้นพันธมิตรทางทิศเหนือ หรือแคว้นของพระราชาผู้เจริญด้วยศิลปะ หลังจากที่ตัวลูกในภพชาตินั้น ได้รับมอบหมายให้ไปทำหน้าที่อยู่ในหน่วยทหารองครักษ์ประจำคณะทูตแล้ว ตัวลูกก็ได้ตั้งใจทุ่มเททำหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายได้เป็นอย่างดีมาโดยตลอดตัวลูกได้ทำหน้าที่หน่วยทหารองครักษ์คอยดูแลความปลอดภัยให้กับคณะทูตจนกระทั่งในเวลาต่อมา ก็ได้เกิดมหาสงครามขึ้นระหว่างแคว้นของพระราชาองค์ที่จะออกบวช กับแคว้นกันชนฝั่งทิศใต้ ซึ่งในช่วงที่เกิดมหาสงครามระหว่างแคว้นนั้น ตัวลูก ในภพชาตินั้น ก็ได้ถูกเรียกตัวให้กลับมาสมทบกับทางกองทัพใหญ่ ที่กำลังจัดเตรียมทัพสำหรับออกรบ และด้วยความที่ตัวลูกในภพชาตินั้น เป็นคนที่มีความเชี่ยวชาญและชำนาญทางด้านการใช้อาวุธบนหลังม้าเป็นอย่างมากนี่เอง ทางส่วนกลางจึงได้มอบหมายให้ตัวลูกไปอยู่ในหน่วยทหารม้าติดอาวุธของกองทัพทางส่วนกลางได้มอบหมายให้ตัวลูกไปอยู่ในหน่วยทหารม้าติดอาวุธของกองทัพเมื่อตัวลูกได้รับการบรรจุให้อยู่ในหน่วยทหารม้าติดอาวุธของกองทัพแล้ว ตัวลูกก็ได้ตั้งใจทำหน้าที่ของตัวเองอย่างเต็มที่ ด้วยการสู้รบกับข้าศึกอย่างสุดกำลังความสามารถ จนกระทั่งมหาสงครามระหว่างแคว้นได้สงบลง ภายหลังจากที่มหาสงครามระหว่างแคว้นได้สงบลงแล้ว ตัวลูกก็เกิดความรู้สึกสลดหดหู่ใจเป็นอย่างมาก ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะภาพของผู้คนที่บาดเจ็บล้มตายจากภัยสงคราม ยังคงฝังแน่นและติดอยู่ภายในใจของตัวลูกตลอดเวลาภาพของผู้คนที่บาดเจ็บล้มตายจากภัยสงคราม ยังคงฝังแน่นและติดอยู่ภายในใจของตัวลูกตลอดเวลาเมื่อแคว้นของพระราชาองค์ที่จะออกบวช กลับเข้าสู่ภาวะปกติสุขดีแล้ว ตัวลูกในภพชาตินั้นก็ได้กลับมาทำหน้าที่อยู่ในหน่วยทหารองครักษ์คณะทูต ที่เดินทางไปเจริญสัมพันธไมตรีกับแคว้นของพระราชาผู้เจริญด้วยศิลปะเหมือนอย่างเดิม ในเวลาต่อมาไม่นานในระหว่างที่ตัวลูก กำลังปฏิบัติหน้าที่อยู่ที่แคว้นของพระราชาผู้เจริญด้วยศิลปะอยู่นั้น ตัวลูกก็ได้รับทราบข่าวมาจากทางแคว้นของตัวเองว่า “พระราชาผู้เป็นที่รักยิ่งของมหาชนได้ตัดสินพระทัยสละราชสมบัติออกผนวชแล้ว”ตัวลูกได้รับทราบข่าวว่าพระราชาได้ตัดสินพระทัยสละราชสมบัติออกผนวชแล้วทันทีที่ตัวลูกในภพชาตินั้นได้ทราบข่าวการเสด็จออกผนวชพระราชา ตัวลูกก็เกิดความรู้สึกสงสัยขึ้นมาภายในใจว่า “ทำไมพระราชาผู้เพียบพร้อมไปด้วยทุกสิ่งทุกอย่าง ถึงได้ตัดสินพระทัยสละราชสมบัติออกผนวชเช่นนี้ แสดงว่าการออกผนวชจะต้องมีอะไรที่ดีกว่าการครองราชย์เป็นพระราชาอย่างแน่นอน”ตัวลูกเกิดความรู้สึกสงสัยว่าทำไมพระราชาจึงตัดสินพระทัยสละราชสมบัติออกผนวชและเมื่อตัวลูกในภพชาตินั้น เกิดความรู้สึกสงสัยขึ้นมาภายในใจเช่นนั้นแล้ว ตัวลูกจึงอยากที่จะไปแสวงหาคำตอบของข้อสงสัยเหล่านั้นเป็นอย่างมาก แต่ด้วยความที่ตัวลูกยังคงมีภารกิจที่จะต้องคุ้มกันคณะทูตอยู่ที่แคว้นของพระราชาผู้เจริญด้วยศิลปะนี้เอง จึงทำให้ตัวลูกยังไม่สามารถที่จะไปแสวงหาคำตอบของข้อสงสัยเหล่านั้นได้ เมื่อเป็นเช่นนี้ ตัวลูกจึงได้แต่เก็บความสงสัยเหล่านั้นเอาไว้ภายในใจมาโดยตลอด
จนกระทั่งในเวลาต่อมา ตัวลูกในภพชาตินั้นก็ได้รับทราบข่าวเพิ่มเติมมาจากทางแคว้นของพระราชาองค์ที่ออกบวชอีกว่า “บรรดาเพื่อนๆ นายทหารที่อยู่ในรุ่นเดียวกันกับตัวลูก ต่างก็ได้พากันออกบวชตามพระราชาไปเป็นจำนวนมาก” เมื่อตัวลูกได้ทราบข่าวเช่นนั้น ตัวลูกก็ยิ่งเกิดความกระหายใคร่รู้เป็นอย่างมากว่า “อะไรคือแรงบันดาลใจที่ทำให้เพื่อนๆ นายทหารแต่ละคน ตัดสินใจออกบวชกันเช่นนี้”ตัวลูกได้รีบไปแสวงหาคำตอบด้วยการไปฟังธรรมจากพระเถระและเมื่อตัวลูกในภพชาตินั้น ได้มีโอกาสเดินทางกลับมายังแคว้นของพระราชาองค์ที่ออกบวชแล้ว ตัวลูกก็ไม่รอช้าได้รีบไปแสวงหาคำตอบด้วยการไปฟังธรรมจากพระเถระซึ่งเป็นผู้สืบทอดวิชชาฯ ต่อจากพระมหาเถระ หรือคุณยายอาจารย์ของเราในทันทีส่วนว่าเมื่อตัวลูกในภพชาตินั้น ได้ไปฟังธรรมจากพระเถระแล้ว ตัวลูกจะได้รับคำตอบของข้อสงสัยที่ติดค้างอยู่ภายในใจของตัวลูกมาโดยตลอดหรือไม่ อย่างไรนั้น เราก็คงจะต้องมาติดตามรับฟังกันต่อในตอนต่อไป
กรณีศึกษากฎแห่งกรรมจากชีวิตจริง (Case study in real life)
บุคคลที่ปรากฏในเรื่องราวต่อไปนี้ มีตัวตนจริงในปัจจุบัน ประสบชะตากรรมขึ้นลงตามกระแสของวัฏฏะและกฎแห่งกรรม (ชมตัวอย่างบทสัมภาษณ์จากรายการชีวิตในสังสารวัฏ) ผู้อ่าน-ผู้ชมก็อย่าเพิ่งเชื่อหรือปฏิเสธในทันที ควรศึกษาหลักธรรมในพระพุทธศาสนา แล้วค่อยนำไปเป็นอุทธาหรณ์ในการดำเนินชีวิตต่อไป
"วิชชาธรรมกาย" เป็นความรู้ดั้งเดิมในพระพุทธศาสนา เมื่อปฏิบัติแล้วสามารถไปรู้ไปเห็นเรื่องราวกฎแห่งกรรม การเวียนว่ายในภพภูมิต่างๆ ตรงตามพระธรรมคำสอนในพระไตรปิฎก วิชชาธรรมกายจึงเป็นหลักฐานยืนยันการตรัสรู้ธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งทันสมัยตลอดกาล (อกาลิโก)
http://goo.gl/L30LN
พิมพ์บทความนี้
