เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๑๓ ( บริจาคพระนางมัทรี )

เราตถาคตเมื่อสละชาลีโอรส กัณหาชินาธิดา และ มัทรีเทวี ผู้เคารพต่อภัสดา มิได้คิดเสียดายเลย เพราะเหตุแห่งพระโพธิญาณเท่านั้น ลูกทั้งสองเป็นที่เกลียดชังของเราก็หามิได้ มัทรีเทวีไม่เป็นที่รักของเราก็หามิได้พระสัพพัญญุตญาณเป็นที่รักของเรายิ่งกว่า เพราะฉะนั้นเราจึงได้ให้บุตรธิดา และเทวีผู้เป็นที่รักเสีย

เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๑๒ ( กัณหาชาลีถูกทรมาน )

พระโพธิสัตว์ทุกพระองค์ไม่ทรงบริจาคมหาบริจาค ๕ ประการ คือ บริจาคทรัพย์ บริจาคอวัยวะ บริจาคชีวิต บริจาคบุตร บริจาคภรรยา หาเป็นพระพุทธเจ้าได้ไม่ ก็ตัวเราก็เข้าอยู่ในจำพวกพระโพธิสัตว์เหล่านั้น แม้เราไม่บริจาคบุตร และชายา ก็ไม่อาจจะเป็นพระพุทธเจ้าได้เช่นกัน

เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๑๑ ( บริจาคกัณหาชาลี )

ดูก่อนพ่อชาลีลูกรัก พ่อจงมาเพิ่มพูนบารมีของพ่อให้เต็ม จงช่วยโสรจสรงหทัยของพ่อให้เย็นชุ่มฉ่ำ ลูกรักขอลูกจงทำตามคำของพ่อ ขอลูกทั้งสองจงเป็นดังยานนาวาของพ่อไม่หวั่นไหวต่อสาครคือภพ เมื่อพ่อข้ามฝั่งคือชาติแล้ว จักยังมนุษย์ และเทวดาทั้งหลายให้ข้ามพ้นด้วย

เกิดมาไม่มีทั้งแขนและขา..มีแต่ตัวด้วน ๆ

ฮือฮา! วัตถุประหลาดคล้ายนิ้วคน?

เพลงป๊อปธรรมะ จูงใจคนเข้าหาพุทธศาสนา

เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๑๐ ( ชูชกกล่าวขอโอรสธิดา )

ห้วงน้ำซึ่งเต็มเปี่ยมตลอดเวลาย่อมไม่เหือดแห้ง ฉันใด พระองค์ก็เป็นผู้มีพระหฤทัยเต็มเปี่ยมด้วยศรัทธา ฉันนั้น ข้าพระองค์มาเพื่อทูลขอพระโอรสพระธิดากับพระองค์ ขอพระองค์โปรดพระราชทานพระโอรส และพระธิดาแก่ข้าพระองค์ผู้ทูลขอเถิด

เข้าห้องดับจิต...ยังมีสิทธิ์ฟื้น

ทันทีที่เปิดประตูเข้าไปสู่ห้องดับจิต ทุกคนก็เกิดอาการขนลุกซู่ชูชัน พยาบาลทั้งสองคนที่นำเข้าไปดู ขยี้ตาตัวเอง ก่อนจะถามว่า “ทุกคนเห็นไหม นั่นน่ะ ตรงหัวเตียงของเด็ก มีพระภิกษุห่มจีวรสีเหลืองส้มยืนอยู่ตรงนั้น”

The Crescent Island : เกาะกลางทะเลทรายฝีมือมนุษย์

เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๙ ( ชูชกขอโอรสธิดา )

บุคคลไม่อาจให้สิ่ง ๓ อย่างเต็มได้ คือ ไฟเต็มด้วยเชื้อ มหาสมุทรเต็มด้วยน้ำ คนมีความอยากมากเต็มด้วยปัจจัย

วิบากกรรมหม่อมลูกปลา สามีติดยา-แอบมีกิ๊ก

ขออะไรก็ขอได้แต่อย่าขอหมอลำ

นักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา รุ่นเปิดโรงเรียน...คุณแม่สามีของเธอมีที่ดินแปลงหนึ่ง คนงานลือกันว่า เห็นงูตัวใหญ่มีหงอนบนหัวมาปรากฏตัวให้เห็นอยู่บ่อยๆ ต่อมาคุณแม่สามีอยากจะขายที่ดินแปลงนี้ มีคนแนะนำให้ไปหาร่างทรงคนหนึ่ง ร่างทรงบอกว่า ที่ดินมีสมบัติฝังอยู่ ต้องขุดสมบัติขึ้นมาก่อนจึงจะขายที่ดินนี้ได้ ในที่ดินแปลงนี้ ยังมีจอมปลวกขนาดใหญ่ รูปร่างคล้ายหัวพญานาคอีกด้วย

จบมหา'ลัยแต่พร้อมเป็นแม่บ้าน

ยุงร้ายกว่าผี

และแล้วสิ่งที่ไม่คาดฝันก็บังเกิดขึ้น ซึ่งผมงงมากๆ กับสาเหตุของเรื่อง คือพี่เขาโดนยุงกัดแล้วก็เกา ต่อมาพี่เค้าบ่นว่าเจ็บขา เจ็บมากๆ ตัวร้อนจัด อาเจียน พระอาจารย์รีบนำส่งโรงพยาบาลทันที หมอเอกซเรย์ แล้วบอกว่า “เป็นโรคกรรม” เพราะติดเชื้อทำให้เป็นหนองใกล้กระดูกที่อันตรายมาก

ทำไม๊ ทำไม ทำไม ทำไม

หยิบเนื้อปลาเค็มขึ้นมาบ่นคาถา “ตัดต้อ ต้อหาย ตัดหวาย หวายขาด ตัดสายไฟฟ้าฟาด ขาดแล้วต้อเอย” จบคำก็ฟันฉับเนื้อปลาเค็มไปที่กะลา ปรากฏว่า โรคตาต้อหายทันท

สอง สี่ เท่ากับ สี่ สี่

ลูกได้หาทางออกให้กับชีวิตโดยการ “คิดฆ่าตัวตาย” และสิ่งที่ช่วยชีวิตลูกไว้ได้ทุกครั้ง นั่นก็คือ คำสอนของคุณครูไม่ใหญ่ ที่พูดว่า..การฆ่าตัวตายมันเป็นบาปมาก และหลังจากตายไปแล้ว ต้องไปชดใช้กรรมอย่างทรมานยาวนานกว่านี้อีกหลายเท่านัก

ฉันจะดูแลเธอเอง

ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว ใครทำกรรมใดไว้ ดีหรือชั่วก็ตาม ตนจักต้องเป็นผู้รับผลของกรรมนั้น...บางคนเกิดมาแล้วก็ไม่ได้อยู่กับพ่อแม่...บางคนป่วยเป็นโรคร้ายจนต้องตัดขา แล้วยังมาฆ่าตัวตายด้วยการเผาตัวเองเพื่อประท้วง...บางคนแข็งแรงอยู่ดีๆ แต่ตอนเช้ากลับไม่ตื่น ต้องส่งโรงพยาบาล และเสียชีวิต...ทุกเรื่องล้วนมีเหตุ เหตุ คือ อะไร...กรรมดีที่ทำไว้ ช่วยเราได้หรือไม่อย่างไร เมื่อเราตายแล้ว...ที่นี่...มีทุกคำตอบ

ทาลิปสติกทีไร เกือบตายทุกที

นอกจากนี้ตั้งแต่โตเป็นสาว เริ่มรู้จักทาลิปสติก แต่ลูกทาลิปสติกไม่ได้ เกือบทุกครั้งที่ลูกทาลิปสติกไม่ว่ายี่ห้อไหน ชนิดไหนก็ตาม พอทายังไม่ทันทั่วปาก ลูกแทบขาดใจตาย

เป็นงง..?เป็นแฟนกันได้ยังไง

ในอดีตชาติเป็นของลูกมาก่อนและเป็นที่อยู่ของพญานาคเกล็ดสีเขียวรักษาไว้ ท่านก็ทักต่อถึงสามีของลูกว่ากำลังมีเคราะห์หนักถึงแก่ชีวิต

โอ้...เจ้าดอกไม้บาน

เธอและสามี ได้ไปปฏิบัติธรรมที่สวนพนาวัฒน์ สามีของเธอได้เห็นอานุภาพอันศักดิ์สิทธิ์ของมหาปูชนียาจารย์ นับแต่นั้นเธอและสามีก็มาวัดอย่างสม่ำเสมอ...สามีของเธอ เมื่อทำการค้าก็มักจะถูกโกง ลูกค้าไม่ยอมจ่ายค่าจ้าง นับเป็นเงินจำนวนมาก ทำงานกับเพื่อนก็ถูกโกงค่าจ้าง ได้น้อยกว่าที่ควรจะเป็น...อุทาหรณ์ของผู้ที่รับปากผู้อื่นว่าจะทำบุญแล้วเปลี่ยนใจในภายหลัง เมื่อวิบากกรรมส่งผล จะเป็นอย่างไร...ที่นี่...มีคำตอบ