แม่ฆ่าตัวตาย สร้างพระแล้วไปไหน

การฆ่าตัวตายเป็นบาปอย่างยิ่ง ทั้งๆที่รู้อย่างนี้ ผู้หญิงคนหนึ่งได้ตัดสินใจยิงตัวตาย ลูกสาวของเธอได้ทุ่มทำบุญให้เธอด้วยการสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัว และจารึกชื่อเธอที่เสาแก้วพันปี บุญนี้ส่งผลอย่างไร และเหตุใด เธอจึงต้องมาฆ่าตัวตาย...มาร่วมกันหาคำตอบ ในแบบของนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

World-PEC สำหรับเยาวชนโรงเรียนนานาชาติ

แล้ววันนี้ เราก็มีข่าวแบบอินเตอร์ๆ จากโรงเรียนอินเตอร์ๆ คือ การสอบ World-PEC สำหรับเยาวชนโรงเรียนนานาชาติและโรงเรียนสองภาษาครั้งแรกของโลก

มงคลที่ ๓๑ บำเพ็ญตบะ - โลกตระการของคนเขลา

พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงอนุปุพพิกถา คือ ตรัสถึงการให้ทานว่าเป็นสิ่งที่ควรทำ เพราะเป็นการขจัดความตระหนี่ออกจากใจ จะได้เป็นบุญกุศลติดตัวข้ามภพข้ามชาติ เกิดมากี่ภพกี่ชาติจะได้ไม่ต้องลำบากในการทำมาหากิน จะได้สร้างบารมีได้อย่างสะดวกสบาย แล้วจึงตรัสเรื่องการรักษาศีล ซึ่งเป็นบ่อเกิดแห่งคุณความดีทั้งมวลที่จะทำให้มีความสุข ความบริสุทธิ์ทั้งในโลกนี้และโลกหน้า

'จา พนม'หลบฝึกสมาธิ ปัดพึ่งไสยศาสตร์

ความสุขสงบที่ไร้ขอบเขต

พระอาจารย์ถามว่า การที่ดิฉันได้เห็นพระพุทธรูปที่กลางตัว จะไปกระทบต่อการนับถือศาสนาของดิฉันหรือไม่ ดิฉันตอบไปว่า “ไม่กระทบค่ะ” เพราะดิฉันเป็นคนนับถือเรื่องจิตนิยม ตราบใดที่เราชื่นชอบในการทำความดี จิตใจรักสงบ สมาธิก็เหมาะกับเราโดยอัตโนมัติ โดยไม่ขัดแย้งต่อศาสนาดั้งเดิมของเราค่ะ

“เมาไม่ขับ” กับ “หมอแท้จริง”

พระเสี่ยงหลอดเลือดหัวใจตีบสูงวอนโยมใส่บาตรเน้นสุขภาพ

มงคลที่ ๑๘ ทำงานไม่มีโทษ - อามิสสุข นิรามิสสุข

เราต้องรู้จักเลือกประกอบแต่สัมมาอาชีวะ ให้ธุรกิจกับจิตใจไปด้วยกัน พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสถึงมิจฉาอาชีวะ ที่ไม่ควรประกอบไว้ ๕ อย่าง คือ ค้าอาวุธ ค้ามนุษย์ ค้ายาพิษ ค้าสุรายาเสพติด และค้าสัตว์เพื่อนำไปฆ่า นอกจากนี้ ยังต้องคำนึงถึงอาชีพที่ไม่ผิดกฎหมาย ไม่ผิดขนบธรรมเนียมประเพณีอันดีงาม และไม่ผิดศีลผิดธรรมด้วย

ทศชาติชาดก เรื่องมโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 49

ธรรมดาว่าคู่หนุ่มสาวเมื่อร่วมเดินทางย่อมสนทนา ปราศรัย ชี้ชวนกันชมนกชมไม้เพื่อบรรเทาความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า หนทางที่ว่าไกลก็จะเป็นเหมือนใกล้เพราะมีคนรู้ใจเป็นสหายร่วมทาง แต่สำหรับปิงคุตตระแล้วหาเป็นเช่นนั้นไม่ เขากลับพยายามเร่งก้าวเดินเพื่อจะให้ถึงมิถิลานครโดยเร็ว จนทิ้งห่างนางไป

ทศชาติชาดก เรื่องมโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 48

ทรงดำริพลาง มีพระดำรัสถามว่า “พ่อมโหสถ เธอจำกิ้งก่าตัวนี้ได้ไหมเล่า” “จำได้อย่างแน่นอนพระเจ้าข้า” มโหสถทูลตอบ “เธอดูซิ ประหลาดไหมเล่า เจ้ากิ้งก่าตัวนี้ เมื่อก่อนพอมันเห็นเรา ก็วิ่งลงมาซบแทบพื้นดิน ครั้งนั้นเธอเคยบอกเราว่ามันแสดงความเคารพเรา แต่มาวันนี้ ทำไมดูมันช่างกระด้างกระเดื่องเช่นนั้น เธอทราบหรือไม่ว่า เพราะเหตุอันใด มันจึงยังคงเกาะนิ่ง เชิดหัวชูคออยู่เช่นนั้น”