เมื่อเข้าถึงจึงรู้สึกพอ (1)

พระธรรมกายเหมือนฮาร์ดแวร์ พระธรรม 84,000 พระธรรมขันธ์เหมือนซอร์ฟแวร์ อยู่ในกลางพระธรรมกาย และวิชชาธรรมกายจะศึกษากันตรงนั้นถ้าเข้าไปถึงตรงนั้นได้สนุกทีเดียว มันก็เหลือแต่พวกเรานี่ออกพรรษาแล้วเราจะเอาอย่างไรดี เมื่อเราวอร์มกันมาตั้งหนึ่งพรรษาแล้ว ตอนนี้เครื่องอุ่น

วันนี้วันที่ 29 ของการเข้าพรรษา : หยุดนิ่งเป็นบรมสุข

นับจากวันเข้าพรรษามาได้ 29 วันแล้ว พรรษาหนึ่งมี 3 เดือน เราก็เดิน ทางมาได้เกือบ 1 ใน 3 ของพรรษาแล้ว พรรษานี้เราให้ชื่อว่า พรรษาแห่งการ บรรลุธรรม หมายถึงว่า ทุกคนจะตั้งใจปฏิบัติธรรมให้ได้เข้าถึงพระในตัว ไม่ ว่าจะเป็นคฤหัสถ์หรือบรรพชิต

พระศรีอริยเมตไตรย์สัมมาสัมพุทธเจ้า ตอนที่ 68 ธรรมสโมธาน การประมวลรวมกันแห่งธรรม

พระโพธิสัตว์จะต้องมีธรรมที่สำคัญอันจะเป็นเครื่องยืนยันการตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์หนึ่งในอนาคต นั่นคือ ธรรมสโมธาน

พระศรีอริยเมตไตรย์สัมมาสัมพุทธเจ้า ตอนที่ 67 คุณสมบัติพิเศษของพระโพธิสัตว์ (3)

พระโพธิสัตว์เป็นผู้ที่มีเป้าหมายอันเด็ดเดี่ยวมั่นคง มีมหากรุณาอันยิ่งใหญ่ ดังนั้น พระโพธิสัตว์จึงมีคุณสมบัติพิเศษเฉพาะตัวอยู่ 10 ประการ

ชัยชนะครั้งที่ ๔ ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า (ตอน ชนะองคุลิมาล)

เวลาแห่งการปฏิบัติธรรม เป็นเวลาที่มีคุณค่ามหาศาล เพราะเราจะได้ทำใจหยุดใจนิ่ง แสวงหาอริยมรรค ซึ่งเป็นเส้นทางของพระอริยเจ้าทั้งหลาย เป็นทาง

รวมสื่อทำหน้าที่ชวนบวช

ระยะเวลาการอบรม วันศุกร์ที่ 9 กรกฎาคม – วันจันทร์ที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553 (112 วัน) วันบรรพชา วันอังคารที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2553 ณ วัดพระธรรมกาย วันอุปสมบท วันพฤหัสบดีที่ 22 – วันเสาร์ที่ 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

ศาสดาเอกของโลก (4)

สติของชนเหล่าใดไปแล้วในพระพุทธเจ้าเป็นนิตย์ ทั้งกลางวันและกลางคืน ชนเหล่านั้นชื่อว่าเป็นสาวกของพระโคดม ตื่นอยู่ ตื่นดีแล้วในกาลทุกเมื่อ...

มงคลที่ 38 - จิตเกษม - ตัดอาลัยไปนิพพาน

แล้วเหตุการณ์สำคัญในชีวิตนางภิกษุณีผู้เป็นมารดาก็เกิดขึ้น คือ นับตั้งแต่พระกุมารได้แยกจากนางไปถึง 12ปีนั้น นางได้แต่ร้องไห้ด้วยความคิดถึงบุตร มีความทุกข์เพราะความพลัดพราก ใบหน้าชุ่มไปด้วยน้ำตา วันหนึ่ง ขณะที่นางกำลังเดินบิณฑบาตอยู่นั้น ได้เห็นพระกุมารกัสสปะในระหว่างทางจึงดีใจร้องเรียกลูก แล้ววิ่งเข้าไปหาแต่ได้เซล้มลง

มงคลที่ ๓๒ ประพฤติพรหมจรรย์ - ถึงเวลาแล้ว

พระราชาทอดพระเนตรผมหงอกของตน ทรงสลดพระทัยในความเสื่อมของสังขารร่างกาย จึงตัดสินพระทัยออกผนวชเพื่อแสวงหาโมกขธรรม ทรงพระราชทานรางวัลให้ช่างกัลบก และประทานโอวาทแก่พระโอรสว่า "ลูกรัก ผมหงอกเส้นนี้ เสมือนเทวทูตมายืนอยู่ตรงหน้าของพ่อ พ่อได้รับความสุข จากสิริราชสมบัติมามากพอแล้ว ถึงเวลาที่ต้องออกแสวงหาความสุขภายในอันเป็นอมตะ

มงคลที่ ๓๒ ประพฤติพรหมจรรย์ - ชีวิตที่ประเสริฐ

พระองค์ถือเอาความสิ้นไปของหยาดน้ำค้างนั้น เป็นอารมณ์ จึงมองเห็นภพทั้งสามดุจมีเพลิงลุกไปทั่ว จากนั้นได้เสด็จไปหาพระบิดาซึ่งกำลังประทับอยู่ ณ ศาลาวินิจฉัย เพื่อทูลลาบวช พระบิดาทรงห้ามว่า "อย่าผนวชเลย ถ้าเธอยังพร่องในเบญจกามคุณทั้งหลาย ฉันเพิ่มเติมให้ ถ้าผู้ใดเบียดเบียนเธอ ฉันก็จะห้ามปราม"