ความทรงจำที่ฝังใจ : หน้า 113/128

บันได ผมทั้งเจ็บทั้งเหนื่อยล้าทรมานที่สุดใน ชีวิต ผมหมดเรี่ยวแรงทรุดลงกับพื้น พอคุณ แม่ปล่อยมือ ผมรู้สึกเหมือนตายแล้วเกิดใหม่ ตกกลางคืนผมนอนเป็นไข้ เหตุการณ์ครั้งนี้ ฝังใจผมมาตลอด ทำให้ผมไม่ค่อยรู้สึกผูกพัน กับคุณแม่ แต่ก็ยังให้ความเคารพท่านครับ เหตุใดคุณแม่จึงไม่ค่อยชอบผมและ โทษผมว่า ทําให้ท่านเกือบเสียชีวิต กรรมใด ทำให้ผมถูกคุณแม่ทำโทษอย่างโหดร้าย จน ทำให้ผมลืมไม่ลงจนถึงปัจจุบันครับ คุณครูไม่ใหญ่ คุณแม่ไม่ค่อยชอบตัวลูกและมักโทษว่า ตัวลูกเกือบทำให้ท่านตาย เพราะในอดีตชาติ ชาติหนึ่ง คุณแม่เคยเป็นแม่ของทาสคนหนึ่ง ที่อยู่ในความดูแลของตัวลูกในชาตินั้น ลูกได้ 113 mini ๑๑๓