ข้อความต้นฉบับในหน้า
13
แม่ก็เป็นคนดี พ่อก็ดี แม่ก็ดี รูปร่างก็แข็งแรง สติปัญญาก็เฉียบแหลม มีฐานะ มีตำแหน่งหน้าที่ทางโลก เป็นที่นับถือของ
คนรุ่นหลัง แต่ว่าเจ้ากรรม! มีลูกปัญญาอ่อน มันทอนกำลังใจเขาเหลือเกิน
หลวงพ่อวัดปากน้ำท่านไม่ตอบทันที ท่านก็เรียกพระภิกษุที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เพราะว่าฝึกสมาธิมามาก ให้เข้าธรรมกาย
ไปดูเลย เดี๋ยวพระท่านก็ตอบชัดเจนเลย โยม... ที่โยมเป็นคนดีนะ ก็ดีมาตั้งแต่ต้น ก็เป็นสิ่งที่ดีสำหรับโยม แต่โยมที่ไม่จริง
พระองค์นั้นแน่จริง ๆ ท่านนั่งเข้าที่ตอบชัดเลย โยมไม่ดีจริง ไอ้ลูกคนนี้นะ มันเกิดเมื่อวันเกิดโยม เข้ามาในครรภ์แม่
เมื่อวันฉลองวันคล้ายวันเกิดของคุณโยมนะ เอ๊ะ...แล้วมันไปเสียหายอย่างไร...เสีย โยมนะ.... ธรรมดาไม่เคยกินเหล้า
ตอนวันเกิดนะ โยมฉลองเหล้าแประเลย ลูกของโยมนะ ถือกำเนิดคืนนั้น ปฏิสนธิวิญญาณที่มันเข้าในตัวของคุณโยม
แล้วมันมาเข้าในครรภ์ภรรยาคุณโยม มันเป็นประเภทที่เรียกว่า มีเวรสุราติดตัวข้ามชาติมา เป็นปฏิสนธิวิญญาณประเภท
ขี้เมาข้ามชาติ วันนั้นโยมเองก็เมา ภรรยาก็เมา แล้วลูกที่เกิดตอนกำลังเมา ๆ โยมจะให้มันปัญญาอ่อนหรือปัญญาแก่
เพราะฉะนั้น โยมอย่าไปโทษใครเลยนะ ไอ้ผลิตภัณฑ์ปัญญาอ่อนที่เกิดขึ้นนะ มันเกิดจากฝีมือของคุณโยมทั้ง 2 คนนั่นเอง
เพราะฉะนั้น ขอฝากไว้ด้วยนะว่า การที่ดื่มสุรา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถึงกับเมาย่ำแย่ แล้วก็ไปร่วมหลับนอน แม้สามี
ภรรยาตัวเอง ระวังเถอะ เลี้ยงลูกปัญญาอ่อน ไม่รู้เรื่องเลยนะ นี่คือโทษแม้เล็กน้อยซึ่งอาจเกิดขึ้นได้ เราคนไปพบกันมา
อย่างนี้ ขอฝากสำหรับเรื่องงวินัยโดยทั่ว ๆ ไปนั้น มีอยู่มาก แต่ว่าจะสรุป เพราะว่าจะขยายความทั้งหมดนั้นคงไม่มีเวลา
วินัยที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงเน้นเอาไว้มากคือ เรื่องศีล 5 พยายามรักษาให้ครบ คือพยายามรักษาให้ได้เป็นปกติ
ไม่อย่างนั้นโอกาสที่จะผิดพลาดในเรื่องของกองทัพมันก็มีอยู่อย่างที่พูดมา โอกาสที่จะผิดพลาดในครอบครัว
ต้องเลี้ยงลูกปัญญาอ่อน มันก็อาจจะมีได้
ข้อ 3 วินัยเรื่องเวลา
สาเหตุใหญ่ของเด็กทะเลาะกันประการที่หนึ่ง วินัยในบ้านดีไม่พอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งวินัยเรื่องเวลากินข้าว
หรือสองวินัยดี แต่ไม่ได้ฝึกให้มีความเคารพกันมาตั้งแต่เล็กก็ทะเลาะกันอีก สมมติมีลูกสามคน คุณพ่อคุณแม่รวมก็เป็นห้าคน
ถึงเวลากินข้าว โดยเฉพาะอย่างยิ่งวันไหนคุณแม่ทำกับข้าวอร่อย แต่หุงข้าวปริมาณเท่าเดิม วันนี้ข้าวจะไม่พอ ข้าวขาด
ไปครึ่งชาม สมมติถ้ากินพร้อมกันห้าคน ข้าวขาดไปครึ่งชาม เฉลี่ยแล้วคนละสองช้อนเท่านั้นเอง ไม่เป็นไร แต่ถ้ากิน
ข้าวไม่พร้อมกัน ลูกคนที่มาทีหลังกับข้าวอร่อยชามนี้จะไม่ได้กินเพราะหมด จะได้กินอาหารอื่น แกจะน้อยใจ แต่พูดไม่ออก
ถ้ามีกรณีนี้เกิดขึ้นสักสามสี่ครั้ง ลูกจะกินใจกันเอง ถ้ามีใครมากระทบใจสักนิดเช่น ไปทำถ้วยของแกแตก คนที่น้อยใจจะเอา
เป็นเหตุไม่พูดกัน ถึงแม่ไปซื้อถ้วยแก้วใหม่ที่ดีกว่าเดิม ก็ยังไม่ยอมคืนดีกันอีก เพราะเรื่องจริง ๆ ไม่ใช่เรื่องถ้วยแก้ว แต่เป็น
เรื่องไม่ได้กินกับข้าวอร่อยของแม่ เป็นเพราะขาดวินัยในเรื่องของเวลาการกินข้าวในบ้านทำไว้ไม่ดี ลูกหลานจึงทะเลาะกัน
อีกเรื่องคือการปล่อยให้เด็กนอนหลับหน้าทีวี แสดงว่าเด็กไม่ได้รับการอบรมในการเลือกดูรายการทีวีที่มีคุณค่า
และดูทีวีอยู่จนดึก ทำให้การบ้านไม่เสร็จ การพักผ่อนไม่พอพียง ลูกจะขี้เกียจไปโรงเรียน ตื่นขึ้นมาก็งัวเงีย เริ่มโกหก
พ่อแม่เรื่องปวดหัว ปวดท้อง จะขึ้นเสียงกับพ่อแม่ หาอุบายต่าง ๆ มาโกหกพ่อแม่ เพื่อจะได้ไม่ต้องไปโรงเรียน อย่าดูเบา