บทเรียนการเลี้ยงดูลูกในบ้าน : หน้า 29/40

พ่อแม่ต้องไม่ปล่อยให้ลูกดูทีวีตามอำเภอใจ ไม่ยอมต้องเอาอันใหญ่ๆ ด้วย มาถึงแล้วท่านก็ถาม สั้นๆ “ทะเลาะกับพี่เขาใช่ไหม” “ใช่ครับ” “ถ้าอย่าง นั้นไปยืนกอดอกโน่น” แล้วก็ส่งไม้เรียวให้พี่สาวตี เบิกความเสีย 1 ที่ ยังไม่รู้ใครผิดใครถูก ยังไม่ได้ซัก ถามสักคำ ที่เบิกความไปก่อน ในฐานะที่ไม่เคารพ กันตามอาวุโส ตีไปแล้ว 1 ที่ พอพี่ตีเสร็จ ท่านค่อย มาชักว่ามันเรื่องอะไร ถ้าอาตมาเป็นฝ่ายผิดท่าน หน้าให้ไปหักไม้เรียวมาอีก คราวนี้ท่านตีเองเลย ตี ในฐานะที่ทำความผิด บางครั้งซักถามแล้วปรากฏ ว่าพี่สาวผิด นึกว่าจะ ให้เราตีคืน...เปล่า ท่านก็ชี้พี่ สาวให้ไปหักไม้มา จะตีในฐานะรังแกน้องแล้วท่าน ก็ตีเอง ตกลงไม่ว่าจะใครผิด เราโดนที่เบิกความ ก่อนแน่ๆ ในฐานะเป็นน้อง เลยไม่รู้จะไปมีเรื่องกับ พี่เขาทำไม ส่วนพี่ถ้าผิด พี่โดนตีหนักกว่าที่เราโดน เข้าไปอีก เลยเข็ดด้วยกันทั้งคู่ นี่เรื่องหนึ่งที่โยมพ่อ ใช้เป็นวิธีดัดนิสัยลูกๆ วิธีที่ 2 ที่บ้านอาตมาแต่เดิมทำไร่ ทำสวน ในวันเสาร์ วันอาทิตย์ ท่านใช้ให้พี่น้องไปช่วยกัน ทำงาน ท่านสั่งเลย “หญ้าบริเวณนี้ถากให้เตียน ดิน แปลงนี้ชุดให้เรียบร้อย" ไม่เอาน่ะ อย่าคิด มาก ปัญหาลูกทะเลาะกัน ที่ท่านพูดว่าไปทำให้เรียบร้อยนั่นมีความ หมายว่า ถ้าไม่เสร็จไม่ต้องกลับมากินข้าวเย็น เพราะฉะนั้นพวกเราพอคว้าจอบได้ก็ต้องรีบลงมือ ทำ แต่มีบ้างเหมือนกันตามประสาลูกชายคนเล็ก คือบางวันก็เบี้ยว ไม่ทำหรอก เพราะอะไร? เพราะตอนเช้าไปเที่ยวยิงนกตกปลาสนุกกับ เพื่อนๆ พอตกบ่ายกลับมา โอย...แย่แล้ว...พี่ 2 คน ถ้าทำไม่เสร็จไม่ได้กินข้าวเย็นแน่ เราก็หูตาเหลือก รีบช่วยให้เสร็จ ต้องพูดประจบประจ๋อประแจไป