ความคิดในใจของผู้สึก : หน้า 35/51

35 ใจก็คิดไปพลางว่า “เมื่อสึกแล้ว เราจะหาเลี้ยงชีพด้วย การนำผ้า ๔ ศอกนี้ ไปขายเป็นต้นทุน เมื่อได้เงินแล้ว เราจะซื้อแม่แพะสักตัว หนึ่ง เพราะแพะมีลูกง่าย เลี้ยงไปไม่นาน ก็จะมี ลูกหลายตัว เราจะขายแพะ จนกระทั่งมีเงินมีทอง แล้วจึงจะหาภรรยาสักคนหนึ่ง ต่อมาก็จะมีลูก เราได้ลูกชายเป็นเด็กที่ น่ารัก เราจะพาครอบครัวกลับมาเยี่ยมหลวงลุง โดยอาศัยเกวียนน้อยเดินทาง ให้ภรรยาเป็นคน อุ้มลูก ส่วนเราเป็นคนขับเกวียน เมื่อภรรยาเมื่อย เราจะอุ้มลูกแทน แต่ นางกลับไม่ยอม ลูกจึงพลัดจากมือนาง ตกลง ไปถูกล้อเกวียนทับตาย เราโกรธมาก จึงตีนาง ด้วยด้ามปฏิก” “โป๊ก”