แรงบันดาลใจการให้และการรับ : หน้า 34/51

แรงบันดาลใจ ๓ 34 รักษาใจ หลวงลุง พร้อมกับนำผ้าผืนนั้นไปถวาย หลวงลุงเป็นพระอรหันต์ มีความมักน้อย สันโดษ จึงบอกว่า “ฉันมีผ้าพอใช้แล้ว เธอจง เก็บไว้ใช้เองเถิด” พระหนุ่มกราบเรียนว่า “ผมตั้งใจไว้แล้ว ว่าจะถวายหลวงลุง ขอให้หลวงลุงช่วยเป็นเนื้อ นาบุญให้ด้วยเถิด” แต่หลวงลุงก็ยังคงยืนยันคำเดิม คือให้ พระหลานชายเก็บไว้ใช้ เมื่ออ้อนวอนแล้วอ้อนวอนเล่า หลวงลุง ก็ไม่รับ พระหนุ่มจึงคิดเอาเองว่า “ที่หลวงลุง ไม่รับผ้าของเรา แสดงว่าหลวงลุงไม่รักเราเสีย แล้ว ในเมื่อหลวงลุงไม่รักเรา เราจะอยู่ไปทำไม สึกไปครองเรือนดีกว่า” ขณะที่นั่งคิดอยู่นั้น พระหนุ่มก็หยิบเอา พัดใบตาลขึ้นมาพัดให้หลวงลุง มือพัดไปพลาง