การรักษาใจในพระพุทธศาสนา : หน้า 36/51

แรงบันดาลใจ ๓ 36 รักษาใจ สิ้นเสียงนั้น พระหนุ่มก็ได้สติ รู้ตัวว่า ตนได้เอาด้ามพัดฟาดศีรษะหลวงลุงเข้าอย่าง จังเสียแล้ว ฝ่ายหลวงลุงก็รู้ด้วยญาณว่าพระหลาน ชายกำลังใจลอยคิดไปไกลว่า จะตีภรรยา จึง เผลอเอาด้ามพัดมาฟาดศีรษะของท่าน พระหนุ่มกลัวความผิด จึงลนลานวิ่งหนีไป แต่ก็ถูกพระเณรในวัดช่วยกันจับไว้ แล้วพาตัว ไปเฝ้าพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงมีเมตตาปลอบ โยนว่า “เธอบวชในศาสนาของเรา ได้ชื่อว่า เป็นลูกของพระพุทธเจ้า เธออย่าคิดวิตกกังวล ให้มากไปเลย ธรรมชาติของใจนั้น ชอบรับ อารมณ์ ชอบเที่ยวไปไกล เป็นภิกษุควรพยายาม รักษาใจของตนให้พ้นจากบ่วงแห่งมารเถิด” แล้วตรัสพระคาถาว่า