ข้อความต้นฉบับในหน้า
3
บทสวดระลึกถึงพระธรรมกาย
ธมฺมกายานุสฺสติกถา
ทสพลญาณปวรมัชฌิมั่งคั่ง
ปฏิจจสมุปปาทญาณปวรนารี
ปัญจินทริยปัญจพลปวรชมนัง
จตุสัมมัปปธานปวรอูรุทวยัง
ทสกุศลกัมมปถปวรชังฆทวยัง
จตุริทธิบาทปวรปาททวยัง
สีลสมาธิปัญญาปวรสังฆาฏิ
หิโรตตัปปญาณปวรปังสุกุลจีวรัง
อัฏฐังคิกมัคคญาณปวรอันตรวาสกัง
จตุสติปัฏฐานปวรกายพันธนัง
พุทโธ
อัญเญสัง เทวมนุสสานัง อติวิโรจ
ธัมมกาเยนะ
ตมุตตมังคาทิญานัง
สัพพัญญุตาทิกัง
มีท่ามกลางพระองค์อันประเสริฐ คือทศพลญาณ
มีพระนาภีอันประเสริฐ คือพระปัญญาอันตรัสรู้พระปฏิจจ
สมุปปาทธรรม
มีบั้นพระองค์ คือพระชมนะประเทศสะเอวอันประเสริฐ คือ
พระปัญญาอันตรัสรู้พระสัทธาทอินทรีย์ ๕ แลพระสัทธาทิ
พละ ๕
มีคู่แห่งพระเพลาอันประเสริฐ คือพระญาณอันประพฤติเป็น
ไปในสัมมัปปธานวิริยะ ๔ ประการ
มีคู่แห่งพระชงฆ์อันประเสริฐ คือพระปัญญา อันตรัสรู้ใน
คลองแห่งทศกุศลกรรมบถ
มีคู่แห่งพระบาทอันประเสริฐ คือพระญาณอันประพฤติเป็นไป
ในพระอิทธิบาท ทั้ง ๔ ประการ แลพระธรรมกายนั้น
ทรงซึ่งผ้าสังฆาฏิ คือ ศีล สมาธิ แลปัญญา
ทรงซึ่งมหาปังสุกุลจีวร คือพระปัญญา อันประพฤติเป็นไป
พร้อมด้วยหิริ แลโอตตัปปะ
ทรงซึ่งสบงอันประเสริฐ คือพระญาณ อันประพฤติเป็นไปใน
อัฏฐังคิกมรรค
ทรงซึ่งรัดประคดอันประเสริฐ คือพระญาณ อันประพฤติ
พร้อมในพระสติปัฏฐาน ทั้ง ๔ ประการ
อันว่าพระพุทธเจ้า
รุ่งเรืองยิ่งกว่าเทพยดา แลมนุษย์ทั้งหลายอื่น
ธัมมกายมตัง
ยัสสะ พุทธัสสะ
อห์ นเม
ตัง พุทธัง
โลกนายกัง
ด้วยพระธรรมกาย
อันว่าพระญาณที่จัดเป็นพระเศียร เป็นต้นนั้น
คือมีพระสัพพัญญุตญาณ เป็นอาทิ
อันพระพุทธองค์ตรัสเรียกว่า พระธรรมกาย
แห่งพระพุทธเจ้าพระองค์ใด
ข้าพเจ้า (ขอนอบน้อม) ไหว้
ซึ่งพระพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ผู้เป็นโลกนายก