ดาวแห่งความดี: แรงบันดาลใจในการทำความดี : หน้า 14/52

“ดวงดาว เป็นเครื่องนำทาง เพราะทุกชีวิตล้วนต้องการเครื่องนำทางเพื่อ แก่นักเดินทางฉันใด เดินไปสู่ความสุข ก็เครื่องนำทางใดเล่าจะดีเท่า การได้พบบุคคลที่มีคุณธรรมผู้เป็นต้นแบบคอย คุณธรรมความดี ก็เป็นเครื่องนําชัย ให้กับทุกคนฉันนั้น” ดาวแห่ง ความดี ที่คอยเปล่งประกายแสงแห่งความดีเพื่อ เป็นหลักชัยและเป็นกำลังใจให้แก่ชาวโลกทั้งหลาย ชี้นำในการทำความดี ผู้นำในการทำความดีจึงเป็นประดุจ พ้นจากภัยของกระแสกิเลสอันเชี่ยวกราก แต่...การที่จะเป็นผู้นำในการทำความดีมิได้เป็นแค่เพียงด้วยชื่อ เท่านั้น หากจะต้องเป็น แบบอย่างในการทำความดี เพื่อเสริมสร้างแรงบันดาลใจให้ บุคคลรอบข้างเกิดกำลังใจในการทำความดียิ่ง ๆ ขึ้นไป ๆ ดังเช่นเรื่องราวของนายภเวสี ผู้เป็นประดุจ ดาวแห่งความดีโดยมีรายละเอียด ดังต่อไปนี้... ณ ในสมัยของพระกัสสปสัมมาสัมพุทธเจ้า ครั้งนั้นพระองค์ได้ประทับอยู่ โกศลชนบท ในเมืองนั้นมีชายหนุ่มผู้หนึ่งชื่อ ภเวสี เขามีบริวารในสังกัดประมาณ 500 คน นายภเวสีได้ชักชวนเหล่าบริวารให้เข้าวัดเพื่อปฏิบัติธรรม แม้เขาและบริวารจะเข้า วัดแล้วก็ยังไม่ได้ตั้งใจรักษาศีลให้บริสุทธิ์บริบูรณ์ วันหนึ่งเขาได้คิดว่า... เราได้ชักชวนบริวารเข้าวัดแล้ว แต่ทั้งตัวเราและบริวารยัง ไม่ได้ตั้งใจรักษาศีลกันอย่างเต็มที่ อย่ากระนั้นเลยตัวเราผู้เป็นหัวหน้าควรตั้งใจรักษา ศีลเพื่อเป็นแบบอย่างที่ดีให้กับบริวาร เมื่อคิดได้ดังนั้นจึงได้เรียกประชุมบริวารทั้ง 500 แล้วประกาศว่า “ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เราจะตั้งใจรักษาศีลห้าอย่างเคร่งครัด ขอ ให้พวกท่านทั้งหลายจงเป็นพยานให้เราด้วยเถิด” เมื่อได้ฟังดังนั้นเหล่าบริวารทุกคน ต่างก็อนุโมทนาสรรเสริญหัวหน้าของตน หลังจากวันนั้น เหล่าบริวารทั้งหมดก็มาปรึกษากันว่า “หัวหน้าของเราได้สู้ อุตส่าห์ชักชวนให้พวกเราเข้าวัดปฏิบัติธรรมแล้ว แม้ตัวท่านเองก็ได้ตั้งใจรักษาศีลห้า แล้วทำไมพวกเราจึงไม่รักษาศีลตามท่านเล่า” เมื่อคิดได้ดังนั้นจึงได้ชักชวนกันไปหา ท่านภเวสีและกล่าวว่า “ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป พวกเราจะตั้งใจรักษาศีลห้า เช่นเดียว กับท่านหัวหน้า” ฝ่าย ภเวสี เมื่อได้ฟังดังนั้นก็มีความปลื้มอกปลื้มใจเป็นอันมากที่ได้ 14 V-PEACE