ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ปฐโม ภาโค) - หน้าที่ 10
อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา หน้า 10
พุธคมาทิตเถ กฤตร ธฒเหหิ ธา จ หจตุตถานมนฺตานํ โท
เธ นาย สิ โส ฯ เอโส โก พุทโธติ ปุจฉา ฯ อนุตเร
อปโรปเทส สามเยว สพฺพญเญยฺย์ ธมฺม ปฏิวิชฺฌิตวา สพฺพญญัติ
ปตฺโต สกยมุนี ภควา พุทโธ นาม ๆ วุตตกเหต ภควตา
น เม อาจริโย อตฺถิ
สเทวกสฺมึ โลกสฺสฺ
สทิโส เม น วิชฺชติ
นตฺถิ เม ปฏิปุคฺคโล
อหิ หิ อรหา โลเก
อหิ สตฺถา อนุตฺตโร
เอโกมฺหิ สมฺมาสมฺพุทฺโธ
สติกโตสุมิ นิพพุโตติ ฯ
อตฺถโต ปน ปารมิตาปริภาวิโต สยมภูญาเป็น สวาสนาย
วิคตวิทฺธสฺตนิรวเสสกิเลโส มหาสพุพญฺญุตญาณาทอปริเมยุยคุณาธาโร
ขนฺธสนฺตาโน พุทฺโธ นาม ฯ โส เอว์ภูโต ขนฺธสนฺตาโน โลเก
เอกบุคคโลติ วุจฺจติ ฯ วุตตญเหต ภควตา เอกบุคคโล ภิกฺขเว
โลเก อุปฺปชฺชมาโน อุปฺปชฺชติ อัจฉริยมนุสฺโส กตโม
เอกปุคฺคโล ตถาคโต ภิกฺขเว อรห์ สมมาสัมพุทโธติ ฯ โส จ
เอกบุคคโลติ วตฺตพฺโพ ขนฺธสนฺตาโน ปญฺญาติ จ ฯ ปญฺญาติ
จ อตฺถปญฺญตฺติ นามปญฺญาติติ ทุวิธา โหติ ฯ ตตฺถ ขนฺธสนฺตาโน
อตฺถปญฺญาติ น นามปญฺญตฺติ ฯ อตฺโถ จ ปรมตฺถาโถ
ปญฺญตฺตตโกติ ทวิโธ โหติ ฯ เตสุ ปญฺญตฺตตฺโถ ๆ ปญฺญต
ตตฺเถสุ ขนฺธสนฺตาโน สนฺตานปญฺญตฺติ ฯ ปรมตฺถโชติกานาฬิกาย
วิ. มหาวคฺค. ๔/๑๔ ฯ ๒. อง, เอก. ๒๐/๒๕
ด.
อภิ.๖๑