1 ครั้ง
ประโยคนี้ เน้นไปที่การวิเคราะห์จิตตวิภาคและธรรมในเชิงอภิธมฺม โดยกล่าวถึงข้อเท็จจริงเกี่ยวกับอกุสลและโสภณ นอกจากนี้ ยังพูดถึงความหมายของการแสดงออกทางจิตใจ และวิเคราะห์ว่าจิตตาและเจตสิกมีความสำคัญอย่างไรในพระพุทธศาสนา โดยอ้างอิงถึงตำราอภิธมฺมที่เกี่ยวข้อง ซึ่งมีผลต่อการเข้าใจธรรมะและการปฏิบัติทางจิตวิทยา เบื้องหลังของจิตใจและความคิดต่างๆ ที่มีผลกระทบต่อการดำเนินชีวิตและการเผยแพร่ธรรมะในสังคม ปัจจุบันยังคงมีความสำคัญในการศึกษาพุทธศาสนา และนำไปสู่การพัฒนาจิตใจให้มีความสงบและเข้าใจธรรมะได้อย่างลึกซึ้ง
-อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา
-จิตตวิภา
-การแสดงออกทางจิตใจ
-ธรรมะในพระพุทธศาสนา
-อเหตุกเจตสิก