การเข้าใจความจริงเกี่ยวกับการเกิดและการตาย โลกนี้-โลกหน้า หน้า 8
หน้าที่ 8 / 20

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงความเชื่อที่ผิดเกี่ยวกับการเกิดหนอนที่เกิดจากแม่งวันและไม่ใช่มาจากกระดูก ชาวบ้านที่ไม่เข้าใจจะเห็นความจริงได้เพียงจากสิ่งที่ตนเห็น แต่ผู้ที่ฝึกสมาธิมักจะเข้าใจความจริงที่ลึกซึ้งกว่าภาพภายนอก การศึกษาธรรมะจะต้องเปิดใจให้กว้าง เพื่อเข้าใจสิ่งที่มองไม่เห็น ไม่เช่นนั้นจะไม่สามารถค้นพบความจริงที่มีอยู่ได้ เช่นเดียวกับดวงอาทิตย์ที่ไม่มีใครเห็นอยู่ตลอดเวลา แต่ยังคงมีอยู่เสมอ

หัวข้อประเด็น

-การเกิดและการตาย
-การมองเห็นและความเชื่อ
-ธรรมะและการฝึกสมาธิ
-ความจริงที่ไม่เห็น

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ปลูกฝังมัมดีแม่งวันตนที่เลี้ยงได้เป็นหนอนเกิดขึ้นแล้ว ชาวบ้านกลับเข้าใจว่าหนอนนั่นออกมาจากกระดูกข้างใน สูนี้นั้นตายกันมากเพราะไม่เชื่อว่าหนอนมาจากแม่งวัน ทำไมเขาไม่เชื่อว่าหนอนมาจากแม่งวัน ไม่ใช่ออกมาจากกระดูก ดอว่ากเพราะเขาไม่เห็น ความจริงคนเราจะเอาของที่เห็นมัดติดกันว่าไม่มีแม่งได้ แต่เราไม่เห็นแต่เรามองเห็น แต่คนที่เขาฝึกสมาธิมามาก จนกระทั่งใจเขาใส่ความจากเขาเห็น ที่ไม่เห็นไม่ได้หมายความว่ามันไม่มี เมือคุณเราเห็นคนตาบอดดูไม่เห็นออจากตาย แล้วจะไปปฏิเสธอย่างไรว่าไม่มีดวงอาทิตย์ ของที่ไม่เห็น แต่ของมี คือคนคนดีจะเห็น เพราะฉะนั้นเวลาศึกษาธรรมะ หรือศึกษอะไรก็ตาม สิ่งที่เรามองไม่เห็นอย่าเพิ่งไปเชื่อว่าสิ่งนั้นไม่มีมันก็แค่เรายังไม่เห็นต่างหาก พระเจ้ามายอมมีอุฏฐานังวาเป็นเหมือนคนตาบอดก็ดีแต่เมื่ออองค์องค์ก็ มา แต่แต่ก็ยังยอมรับความที่สุด 'ท่านก็ลัข' ขอความท่านกามลาวานั้นก็ไม่วินิจฉัยว่าพิจารณา แต่ก็ยังไม่ชอบใจนัก เพราะถ้าทำใจให้มันดีขึ้นในวันนี้เอง ว่าแต่ให้ผมผมพราหมณ์คนในใส่ก็ เป็นผู้ฝึก มีอารมณ์จรรยา ตลอดชีพมีแต่ความดีปรากฏในที่เทพรพุบาแห่ง ปางชน เพราะเป็นผู้มูครรมสูง แต่มีชีวิตอยู่ในโลกนี้ความสุขสบายอย่าราวราขา เหลือเกินเขาเห็นเราปะลังก็อยากมีชีวิตอยู่ ไม่ประสงค์จะหาย ชีวิตอยู่ ไม่ปรากฏจะตาย ขาพลังก็มีความคิดเห็น ถ้ากานสมควรแห่งผู็มีผู้ใส่มีอารมณ์ธรรมเหนี้ยน ตายปลอกโลกนี้ แล้ว ผมแห่งความก็จะส่งให้ไปสู่คลิศที่แล้วจะได้สวยๆอยู่ในทีหวังเป็นทวดนาน เมื่อบุตรนี้แล้ว จะอยู่เป็นมนุษย์ให้มากๆไปทำไม ทำไมต้องพิมพ์พยามที่จะเปลี่ยนแปลง? หรือก็อาจไปในแผ่น เพื่อจะได้ตาย แล้วยุบอยู่ในโลกนะ ดูรวีรา การที่สมเด็จฯพระมหาสมฺภคะนั้นประจักษระถึงมีชีวิตอยู่ ยังไม่ปรากฏจะตาย โอ้ดกายเป็นคนอยู่ในโลกมายก็ คำนวณจะเป็นคนอยู่โลกนานาน กินทีจะเป็นเพราะตนค่อยแน่วใจ เมื่อกลายแล้วจะได้สวยๆในถูบเนตด้วยรัศมี พระมาจากสัตย์ตอบว่า 'ขอถวายพระพร มาขาดนี้นี้น่ะเป็นคนรังคิดถวาาา เป็นนิจไปได้ฉิบฉานาก เหลือมะลาย แต่ตามภาพใจจะไหถามนาทีมีวินาทีพระองค์วิเศษว่าด้วยภาพจะยามกล้าต่อไปนี้ใบนี้วันนี้ ครั้งหนึ่งมีพระมหญาณุณหนึ่งมีรัยจะ 2 ใบ กรุญาณแทนที่มีพระคุณอาจได้ 10 ขวบ ก็อย่าจากไป กรุญาณไปน่ำตังครรจะกลด พราหมณ์นี้กับในชีวิตคน บุรุตรของพระราชาแผนที่จะ 10 ขวบ จำพูดแต่เลี้ยงว่า "แม้ทรัพย์สมบัติเงินทองทั้งหมดนั้นต้องเป็นของฉัน แน่ๆส่วนอะไร ในทรัพย์สมบัตินั้นไม่ ขึ้นมองดูของของเราเป็นอย่างงั้นๆ ในเรื่องของใครอย่าไปบอก สิ่งอื่นจะเป็นของบ้างกันดีกว่า" แส่ลืนนิทาล่าว่า "เจ้าคงจะโง่ยิ่งนัก เจ้าคงบั้งลูก ที่ทุกเหล่าเจ้าคงจะต้องไปคอน รอท่า แม่จะคอจดของเจ้าเสียชีวิตนิด คงน้องเจ้าที่คดออกมาเป็นชาย เขาคงได้รับเศรษฐังนี้ ถ้าไม่เทงก็จะได้เป็นบาตรวิหารของเจ้า" ตามคำพูดนั้นบุตรนึกคิดฟังคำว่าไม่ได้คราวนี้เหมือนอย่างเดิมจึงวันเดี๋ยวฉันก็ได้เข้าไปในห้อง แล้วก็ว่ากำะแหวนทะวงของตนเอง เพื่อจะทราบว่าตนในท้องนี้นั่นเป็นคนหรือหญิงหรือชาย ในที่สุดจึงได้ฆ่าคว้าชีวิตของตนเองและชีวิตดูในครรภ์ด้วย นางกระทั่งนั้นแน่นอนเขาไม่ลอย ต้องการได้ทรัพย์มดด้วยอายไมเกย ว
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More