ข้อความต้นฉบับในหน้า
ผ่ายการน้อยนี้เดียวสา เมือท่านฎูจา้ากไปแล้วก็มือเล่นเสียดไปดินตามประสาทากลคงลัง ครับนี้ได้บัดแล้ว จึงคิดแก้ ในนทีนี้ได้ลงคำสั่งของท่านฎูจาเบิด ให้ทำการสี่ดอนเองด้วยมือดี ด้วยพื้น และด้วยไม้ไผ่ จึงเอามาฆกไม้สี่ไฟ ด้วยเข้าใจ บางทีจะได้พเปล่า เพราะทอพนึ้งเนื้อผึน เห็นพอฎูจาเรียก อาเนืดิน นี่มี คำวา คำว่าไฟมันคงอยู่ในนั้น จึงเอามาถูกา แต่ขาขนก็ผิดหวัง เพราะถึงจะพยายามมากเท่าไรๆ ก็ไม่มไฟก็ที
ต่อจากนั้นเขาก็ผ่านไฟอออกเป็นสองซีก คดว่าว่าไฟป่แล้วไฟมันดังลูกวับๆ ออกมานะ แต่ปล่าเลยตอนนี้ถือก็เทียบแปลดีๆ ขอยอย่ไปเรือย จนถึงก็เดินขึ้นในชั้นเดียว เหมือนมิกลัด ไม่ดัลไฟก็มาเบาถ่าย เขาจะมีไฟในราด จะใกล โลกลากเอาไฟได้ พยายามโขลนานเป็นเป่งก็ไม่งั้น ผลสุดท้ายเอามอลงไม่สม ทีดนโบในคราเสียงจนบ่นนั้น ขึ้นมาโปรนใ้นๆ มลากพัดฟันแรงจีจุj โดยหวังว่าจะได้ไฟในครั้งนี้ แต่มันก็ต้องดึง ไดเน็ตไฟตอนแก่กลุ่มใจอยู่
เมื่อซึ้งภาระก็จงทนนึกจะทำเศษจด เขีคำว่าชดครู แต่เขาก็ต้องดึง ใกล้ในครั้งก็ต้องดึง เข้าก็ต้องดึง โดยติดตั้งกว่าแล้วจึงไฟในครา เริ่มก็อดีใจครึกคน ลมพร่า ที่ได้ไปในตน ก็ทำอซิลู ก็แน่ใจอ่ะใจครึก
“กอาฤพพระพร นมหาพิธา ทารกาได้ยินสาใจในขูชวิธีอิอำพนมในพรน มนชิตก็ทีพระจะทราบว่า โลกนี้มันมีรึไม่ แต่แงงไปด้วยจิงๆ พระองค์มาจีมาสาได้ความรู้นั้น”
พวกแพทย์ปัจจุบันนี้ บางคนปฏิเสธอิญวญญาณก็มี เพราะเขาไม่ยอมเห็น เขาบอกว่ามันคูาตายตนเขาเป็นร้อย ที่ตัดกับบึกบือมีเท่า ไมเลยเห็นวิญญาณครัง สงบางคนเขาว่ากรรมมาอยู่ในตัวไมได้เข้าเช่าอะไ่ใคคงบกบในตัว เพราะเขาเดามาเชื่อมดา ไม่เคยพพระลัง คนพวกนี้บอกไปในทึกในใน เป็นโอกาส เพราะเขาไปเขาในด้วยวิธีนี้บูญ จากมีการนี้นอนมากก็ได้ดีฉะนั้น
ความนี้น่าดูคงว่า พระเจ้าปายสุขมันก็จะทำอาไรได้ไป ขณะนั้นพระเจาใจจะสร้ เริ่มจะมีใจครึก เลิดนั่นใจครึก แต่กำลังจะซึน. เพราะขงการกระดอรณ ขอจึงกวาดขึ้นต่อมิวา “อวยพระพระมหา พิธีตแต่งเขาสองไปสนามนี้ในตอนจบ พระกมรก็จะบอคุณเดา” คืปลฒงไฟคาย หมาหีพิตตั้งเทาไชงโล่ปลานกันไปสมคกในชุกเทวา ถามมหาพิธีอธิบายให้ pob้ข้อมูล ขายสุดอมปะหรือไง อืนทีไรก็ ไม่ดีดีอยู่ในจิตของมานั้นมานวา โลกนี้ไม่มี ซึ่งผลเกิดไม่มี ผลรวมดี กรมัว ไม่มีนั้น ขอนามพิธีจงกล้ปั้น ก็จะคืน ลูปปล่อยอยางมันเสียิด ทูล้วนไม่อาได่เลยเกิดมีแม่ขามผิดเลย