สุข...มารดาแห่งความดี : หน้า 42/46

Dhamma TIME สุข...มารดาแห่งความดี เวล า สำ รั ญ สี ลิ จิตตสุภ ฎ อภิฺญาณ์ ติตฺถุ ญฉุพ พุทธทารา ตสา สุมา สีลี วิไส เยฯ ศีล เป็นเขตแดน เป็นเครื่องปิด กันความทุจริต ทำ จิตใจให้บริสุทธิ์ และเป็นท่หยั่งลงมาหาสมุทร คือ นิพพานของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย เพราะฉะนั้น บุคคลพึงรักษาศีลให้ บริสุทธิ์ (สีลวรณคา) มนุษย์มีได้ด้างชีวิตอยู่เองโดยโดด เดี่ยวเพียงลำพัง หากแต่ยุ่งมักเป็น สังคมใหญ่ ตั้งแต่ยามกันเป็นครอบครัว เป็นหมู่บ้าน เป็นเมือง เป็นจังหวัด เรือย ไปจนถึงระดับประเทศและเป็นประชาคม โลกในยิ่งกัน ดังนั้น มนุษย์จึงต้องมี เขตแดนหรืออกบังกะจะไม่ทำความผิด ต่อกัน มีข้อกล่าวระหว่างกันในการที่จะ ใช้ชีวิตร่วมกันอย่างมีศีลสัติตลอดลงนั้น คือ มนุษยธรรมขึ้น 5 ทุกชีวิตเกิดมานับแต่สมัยดวงโลก ไม่ ว่าจะเป็นคนหรือสัตว์ต่างก็รักและหวงแหน ชีวิตของตนไม่ยอมน้อยไปกว่า เมื่อเอาชีวิตของตนปราบาณจะมีชีวิตอยู่เองมีความสุขไม่ ต้องการให้ใครมาให้รอยแย่งชิงไปจากเรา ผู้นี้ ไม่ต้องการเช่นนั้นเหมือนกัน ดังนั้นจึงเกิดมนุษยธรรม ข้อที่ 2 ว่า อะทินานาทาน เตวะนะ สิกขาขะทัง สะมาทายามา เราจะสมาทานสิกขาบท