ข้อความต้นฉบับในหน้า
จนกระทั่งวันหนึ่ง ขณะที่ท่านดาบได้เข้าเฝ้าพระตากตลอดตามปกติ แต่วันนั้นเป็นวันทีพระองค์พระประชพร ด้วยโรคกลำในพระอุทร(ท้อง) ตามลิขิตคิดว่านี่เป็นโอกาสที่เราจะได้ทำบุญกับพระสมมาสพุทธเจ้า จึงได้ไปเก็บสมุนไพรชนิดต่าง ๆ ที่เชิงเขา แล้วนำมาประกอบเป็นอาหารถวายแก่พระเจ้าเฝ้าตลอดเวลา พระตากตาเองแล้ว โคราชไปพระองค์ก็ลง
จากการกระทำในครั้งนั้นเอง ท่านดาบได้ตั้งจิตอธิฐานว่า "ความพลาดอันดีที่เกิดในพระตากตา เพราะยาค้อนข้าขี้ฉัน ด้วยผลแห่งการอธิษฐานนั้น ดังความเจ็บไข้ทางร่างกาย แม้แต่เพื่อพระอานนท์ ก็อาจอย่างในพทีข้าขามเจ็ดเดิม"
ด้วยอนิสรสสมบูรณ์นูนเอง หลังจากละโลกแล้ว ท่านดาบก็ได้ไปเกิดในพระพรหมโลก และเนียวน้อยอยู่ในเทวโลก และมนุษยโลก โดยไม่ปฏิญญาอเลีย ยาวนานถึงหนึ่งอสงไขย