เรื่องราวของปลาใหญ่และเศรษฐี : หน้า 14/34

Here is the extracted text from the image: Page 24: "ครั้นเมื่อพวกพี่เลี้ยงพาพากุลมาไปอาบน้ำ ก็มีปลาใหญ่ด้วนึ่งสำคัญว่ากว่าเป็นอาหาร จึงล่นทาราเข้าไปในท้อง แต่ด้วยบุญของทางน้อยพากุลละ ทำให้ทำร้กุสึกประหนึ่งเหมือนเข้าไปสู่องนอนแล้วหลับไปเท่านั้น ตรงกันข้าม ด้วยแดนแหงของปลาก็ดินทาราเข้าไปกลับรู้สึกมาเหมือนกับฉบับนางชาละร้องเพลงไป จึงทำให้ปลากู้ร้อนตัวนี้มีอุ้งว่ายตีย้ายได้ 30 โยชน์ แล้วไปติดต่อของชาวประมงว่ายไปอมะขามก็ได้ นำมาบ้วปละงอยู่ในปลาดูออกจากอวนแล้วปลาท่ายนี้ ก็ทำให้ชาวประมงหาทปลาสำราญร้องประกาศไปทั่วเมืองว่าจะขายปลาตัวนี้ด้วยราคาหนึ่งพันบาทน่ะ ครั้นเมื่อชาวประมงหาปลามาถึงเปราะเรือนของเศรษฐีคราวหนึ่ง ภารกิจเศรษฐีแยกก็ถูกใจ จึงถามว่าจะขายเท่าไร ชาวประมงแทนที่จะตอบตามราคาที่ตั้งใจไว้ กลับตอบว่า ขายหนึ่งกาทน่าจะนั่น" Page 25: "ปรกติวิจิตรเศรษฐีจะไม่ชอบทำปลา แต่วันที่นั้น ด้วยบุญของทางดลกปลาให้นางจงปลายไว้ในเกียร แล้วจึงมีฝ่าข้างหลังปลาด้วยตนเอง ซึ่งปกติแล้วจะต้องผ่ที่ท้อง และทันกันเอง นางจึงเทียนการก๋งต้องของตองดูอูน้องปลา ซึ่งเกิดอึดอึด เพราะตกลงจากนางสมบัติพบถึง 80 โกฎ แต่ไม่มีบุตรผู้สืบสุก ด้วยเหตุนี้นางจึงอุ่นเด็กไว้ให้เศรษฐีเป็นสามี ท่านเศรษฐีดีใจให้คนดำลงประกาศว่าไว้พระนครในที่นี้ วันนี้นางก็เก็บก้านกันจนถึงปิังหรรษาน้ำท่องลำเพื่อกราบทูลพระราชาาว่า "ขอเดชะ...ข้าพระพุทธเจ้าได้พบทางในท้องปลา ข้าพระพุทธเจ้าจะต้องทำประกาศใด" พระราชาตรัสว่า... "กรณอยู่ในท้องปลาได้อย่างปลอดภัย แปลว่าการนี้เป็นผู้มีบุญ ดังนั้นท่านจงเลี้ยงไว้เกิด"อังกฤษ" (Note: Some characters may be incorrectly transcribed due to the quality of the image.)