การฝึกสมาธิเพื่อความสุข คำไม่เล็กของคุณครูไม่ใหญ่ (มินิ) เล่ม 3 (ศีลธรรมรุ่งเรือง...สังคมร่มเย็น) หน้า 281
หน้าที่ 281 / 288

สรุปเนื้อหา

เมื่อเลิกจากนั่งสมาธิ ให้ตั้งใจไว้ว่าศูนย์กลางกาย โดยไม่ย้ายที่ตั้งจิตในทุกอิริยาบถ ไม่ว่าจะยืน เดิน นอน หรือนั่ง การฝึกสมาธิบางประการทำให้เกิดความสุขได้ หากปฏิบัติต่อเนื่องจนได้ดวงปฐมมรรค การดำรงตนในศีลธรรมจะช่วยให้มีความสุข ทั้งในภพชาตินี้และภพชาตินหน้า เรื่องการรักใคร่สามัคคีในครอบครัวทำให้เราสามารถส่งต่อความรู้ไปยังคนอื่นได้

หัวข้อประเด็น

-การฝึกสมาธิ
-การตั้งจิต
-ความสุขจากการภาวนา
-ศีลธรรม
-การใช้ชีวิตที่ดี

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๔. เมื่อเลิกจากนั่งสมาธิแล้ว ให้ตั้งใจไว้ว่าศูนย์กลางกายที่เดียว ไม่ว่าจะอยู่ในอธิษฐานใดก็ตาม เช่น ยืน เดิน นอน หรือนั่ง อย่าย้ายฐานที่ตั้งจิตไปไว้ที่อื่น ให้อยู่ในบริการภาวนาพร้อมกับนึกถึงบริกรรมมนต์เป็นดวงแก้วใสควบคู่กันตลอดไป ๕. มिदิต่างๆ ที่เกิดขึ้น จะต้องน้อมไปตั้งไว้ที่ศูนย์กลางกายทั้งหมด ถ้ามิดิตเกิดขึ้นแล้วหยายไป ก็ไม่ต้องตามหา ให้ภาวนาเปราะองค์ไปต่อไปในที่สุดเมื่อจิตสงบ มิดิต่อยอมนปฏิรูปขึ้นใหม่อีก การฝึกสมาธิเบื้องต้นเท่าที่กล่าวมาทั้งหมดนี้ ย่อมเป็นปัจจัยให้เกิดความสุขได้ เมื่อซักซ้อมปฏิบัติอยู่เสมอ ไม่ทอดทิ้งจนได้ดวงปฐมมรรคแล้ว ก็ให้หมันประคองดวงปฐมมรรคานั้นไวตลอดชีวิต ดำรงตนอยู่ในศีลธรรมอันดี ย่อมเป็นหลักประกันได้ว่า ได้ที่พี่งของชีวิตที่ถูกต้องดีงาม ที่จะส่งผลให้เป็นผู้มีความสุข ความเจริญ ทั้งในภพชาตินี้และภพชาตินหน้า เด็กเคารพผู้ใหญ่มาตาเด็ก ทุกคนมีความรักใคร่สามัคคีเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน หากสามารถแนะนำต่อๆ กันไป ขยายไปยังเหล่ามนุษย์ชาติอย่างไม่จำกัดเชื้อชาติ ศาสนา
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More