เรื่องราวของนางเสสวดีและบุญแห่งการบูชาพระสารีบุตร : หน้า 35/40

ของหอม ขณะที่นางและคนรับใช้ยืนประนมมือ บูชาพระธาตุของพระสารีบุตรด้วยดอกไม้ทองคำ และของหอมอยู่นั้น มีช้างตกมันเชือกหนึ่งวิ่งเข้ามา ท่ามกลางฝูงชน ผู้คนตกใจกลัวจึงพากันวิ่งหนีเอา ตัวรอด นางเสสวดีถูกชนล้มลงและถูกฝูงชนเหยียบ จนเสียชีวิต ด้วยบุญที่นางมีจิตเลื่อมใสอย่างสูงสุดต่อ พระสารีบุตร และบุญที่กระทำการบูชาสักการะ ท่านด้วยดอกไม้ทองคำและของหอม นางจึงได้ไป บังเกิดบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ มีนางอัปสรหนึ่งพัน เป็นบริวาร เมื่อนางได้เป็นเทพธิดาและเห็นทิพยสมบัติ อันมากมายของตนแล้ว ก็สงสัยว่า “เราได้สมบัติ นี้ด้วยบุญเช่นใดหนอ” ครั้นรู้ว่าทิพยสมบัติเหล่า นี้ได้มาเพราะความเลื่อมใสในพระสารีบุตรเถระ นางก็ยิ่งมีจิตเลื่อมใสในพระรัตนตรัยมากขึ้น นาง จึงประดับร่างกายด้วยเครื่องประดับอันอลังการที่ บรรทุกเกวียนได้ถึง 60 เล่มเกวียน แวดล้อมด้วย นางอัปสร 1,000 นาง ลงจากสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ แล้วมายืนประคองอัญชลีถวายบังคมพระบรม ศาสดา ด้วยเทพฤทธิ์อันยิ่งใหญ่ของนาง ทำให้ บริเวณวัดพระเชตะวันสว่างไสวดุจพระจันทร์และ พระอาทิตย์ส่องแสง พระ ขณะนั้น พระวังคีสะ ซึ่งนั่งอยู่ใกล้ๆ สัมมาสัมพุทธเจ้า เห็นสมบัติอันอลังการของนาง ท่านจึงทูลขออนุญาตพระสัมมาสัมพุทธเจ้าถาม ถึงบุญที่นางเคยทำไว้ เมื่อได้รับพุทธานุญาตแล้ว พระเถระจึงถามนางว่า “ดูก่อนเทพธิดาผู้เลอโฉม วิมานของท่านมุงด้วยแก้วผลึก ข่ายเงิน และข่าย ทองคำ มีพื้นวิจิตรสวยงามน่ารื่นรมย์ มีซุ้มประตู ทำด้วยแก้ว 7 ประการ ที่ลานวิมานเต็มไปด้วย ทรายทองส่องแสงระยิบระยับไปทั่วทุกทิศ เหมือน พระอาทิตย์บนท้องฟ้าที่กำจัดความมืดให้หมดไป นางเสสวดีมองเห็นถ่านกลายเป็นสมบัติแก้วแหวน เงินทอง มากมายเต็มไปหมด ด้วยบุญสร้างบารมีของนาง “วิมานของท่านส่องแสงเหมือนเปลวไฟที่ ลุกโชติช่วงอยู่บนยอดเขายามค่ำคืน เป็นวิมานที่ ลอยอยู่ในอากาศ ก้องกังวานไปด้วยเสียงดนตรี อันไพเราะที่ประโคมอยู่ตลอดเวลา สุทัศนเทพนคร อันเป็นเมืองของพระอินทร์ มั่งคั่งไปด้วยสมบัติอัน เป็นทิพย์ฉันใด วิมานของท่านก็เป็นฉันนั้น และยัง หอมฟุ้งไปด้วยกลิ่นหอมของดอกไม้นานาพรรณ ที่ตั้งอยู่บนริมฝั่งสระโบกขรณี และมีไม้เลื้อยชูช่อ ออกดอกห้อยระย้าเกาะก่ายกันลงมาคล้ายกับข่าย ของแก้วมณี ต้นไม้ ดอกไม้ และผลไม้ทุกชนิด ที่มี อยู่ในเมืองมนุษย์ ตลอดจนพรรณไม้ทิพย์ประจำ เมืองสวรรค์ ก็มีพร้อมอยู่ใกล้วิมานของท่าน ท่าน ทำบุญอะไรไว้ ถึงได้มีวิมานใหญ่โตสว่างไสวเช่น นี้ นางเทพธิดาได้ฟังดังนั้นจึงเล่าว่า เมื่อครั้งที่ดิฉัน เกิดในหมู่บ้านแห่งหนึ่งชื่อว่านาลูกคาม ตั้งอยู่ทาง ทิศเบื้องหน้าของแคว้นมคธ ประชาชนในหมู่บ้าน นั้นเรียกดิฉันว่า เสสวดี ดิฉันได้สร้างกุศลกรรม ด้วยการบูชาพระธาตุของพระธรรมเสนาบดีนามว่า อุปติสสะ (พระสารีบุตร) ซึ่งเป็นที่บูชาของทวยเทพ และมนุษย์ทั้งหลาย ด้วยเครื่องสักการะหลายอย่าง ล้วนแต่แก้วและทองคำ ครั้นดิฉันละกายมนุษย์นั้น แล้ว จึงได้มาเกิดในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ถึงพร้อม ด้วยทิพยวิมาน” and