ความสำคัญของคำสอนในพระไตรปิฎก : หน้า 21/52

บ้านส่วนใหญ่ฟังไม่รู้เรื่อง ความจริงการฉันฉย่า คำสอนใดๆ จงเป็นประโยชน์ หรือไม่ต้องดูที่ความลอดคล้อง กับหลักคำสอนในพระไตรปิฎก ไม่ใช่ดูว่าต้องมีอยู่ในพระ- ไตรปิฎก คำสอนของพระเถระทั้ง- หลายแม่ไม่ได้กล่าวไว้ในพระ- ไตรปิฎก แต่ท่านสดคล้องกับ หลักธรรมในพระไตรปิฎก คำ- สอนนั้นก็เป็นคำสอนที่ดี มี ประโยชน์ ควรศึกษา ดังนั้นคำสอนของพระเถระ ทั้งหลายก็เทคนสั่งสอน ประชาชนมาแต่โบราณกาล เขียนหนังสือรวมจะอธิบายหลัก ธรรมให้ประชาชนเข้าใจ จึงเป็นประโยชน์ เปรียบเหมือนกฎหมาย รัฐธรรมนูญ คือ กฎหมายแม่บท แต่การวิจัยว่า จากพระไตรปิฎกแล้วมาอธิบายขยายความเพิ่ม เติมถึงวิธีการปฏิบัติเองทั้งสิ้น อาทิ สายสัมมา อะระหัง อิงหลักสติปฏิบฐาน 4 จากพระไตรปิฎก คือ การตามเห็นกายในกาย ตามเห็นเวทนาในเวทนา ตามเห็นจิตในจิต ตามเห็นธรรมในธรรม แต่ใน พระไตรปิฎกก็ไม่มีการกล่าวถึงกายภายในที่ซ่อน กันเป็นชั้นๆ จนถึงธรรมนาย สายพพหยบุคคล อิงหลักสูตรปฏิบฐาน 4 เช่นเดียวกัน แต่นะพระไตรปิฎกไม่มีการกล่าวถึง การก้าวหนอ ยกหนอ เหยียบหนอใดๆ เลย สายพุทโธ อิงหลักอานาปนาสติ จากพระ- ไตรปิฎก แต่ก็การปฏิบัติที่สอนกันอยู่นั้นไม่มีกล่าว ไว้ในพระไตรปิฎก