การสอนพระพุทธเจ้าเกี่ยวกับสิกขาบทเล็กน้อย Dhamma TIME เดือนกันยายน พ.ศ.2559 หน้า 19
หน้าที่ 19 / 52

สรุปเนื้อหา

ในบทความนี้กล่าวถึงคำสอนที่พระพุทธเจ้าตรัสเกี่ยวกับสิกขาบทเล็กน้อย และการที่พระอรหันต์ 500 รูปมีความเห็นที่ไม่ตรงกันในบางประเด็น โดยอ้างอิงจากพระวินัยภูมิและพระไตรปิฎก เพื่อสะท้อนถึงความสำคัญของการเข้าใจธรรมะและบทบาทของสงฆ์ในเวลาที่จะปรินิพพาน สรุปได้ว่าความไม่ตรงกันนี้เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นและคนพึ่งพาใครบางคน

หัวข้อประเด็น

-ความไม่ตรงกันในสิกขาบท
-คำสอนของพระพุทธเจ้า
-ความสำคัญของสิกขาบทเล็กน้อย
-บทบาทของสงฆ์
-การเข้าใจธรรมะ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

หมีอาสนะเทพเรื่องคำสอนที่พระพุทธเจ้าเราควรตระหนักรู้ก็คือ 1. แม้พระอรหันต์ 500 รูปยังมีความเห็นในประเด็นพระธรรมมียบางข้อไม่ตรงกัน ในพระวินัยภูมิ จุฬาฤกษ์ปัญจสิกขขันธะ-ขุททาทุกทิกขาขปกกา ว่าด้วยสิกขาบทธเล็กน้อย (พระไตรปิฎกฉบับ มจร. เล่ม 7 ข้อ 441 หน้า 382 ) ได้กล่าวไว้ว่า เมื่อตรสงคามยังครองที่ 1. พระองค์ได้กล่าวกับพระองค์ทั้งหลายว่า "ในเวลาจะปรินิพพาน พระผู้มีพระภาคตรัสอย่างนี้ว่า อานนท์ เมื่อเราล่วงไป สงฆ์ซื่อก็พึ่งคน สงฆ์บาปเล็กน้อย ก็ฉันใด " พระองค์ทั้หลายถามว่า " ท่านอานนท์ ท่านลูกถามพระผู้มีพระภาคหรือว่า " พระพุทธเจ้าข้า สิกขาบทธ้อไหนที่จัดว่าเป็นสิกขาบทธเล็กน้อย " ท่านพระอานนท์ตอบ " ท่านผู้เจริญ กะผมไม่ไดลูกถามพระผู้มีพระภาคว่ากว่า พระพุทธเจ้าข้า สิกขาบทธ้อไหน ที่จัดว่าเป็นสิกขาบทธเล็กน้อย " ภิกษุผู้เฒ่าผูเจริญ อย่างนี้ว่า " ยกเว้นปราจิฏฐิโก 4 สิกขาบท สงฆามิ สะ 13 สิกขาบท อนิจจ 2 นิสสัคเคยปาจิตติย 30 สิกขาบท ปาจิตติย 92 สิกขาบท ที่เหลือจัดเป็นสิกขาบทธเล็กน้อย " ภิกษุผู้เฒ่าผูเจริญอย่างนี้ว่า " ยกเว้นปราจิฏฐิโก 4 สิกขาบท สงฆามิ สะ 13 สิกขาบท อนิจจ 2 นิสสัคเคยปาจิตติย 30 สิกขาบท ปาจิตติย 92 สิกขาบท ที่เหลือจัดเป็นสิกขาบทธเล็กน้อย " ภิกษุเฒ่าบางพวกกล่าวอย่างนี้ว่า " ยกเว้นปราจิฏฐิโก 4 สิกขาบท สงฆามิ 13 สิกขาบท อนิจจ 2
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More