โอวาทปีใหม่พุทธศักราช ๒๕๕๑ : หน้า 25/84

โอวาทเนื่องในศุภวาระขึ้นปีใหม่พุทธศักราช ๒๕๕๑ เราขอสุขสวัสดีปีใหม่ ลูกๆ ชายหญิงของหลวงพ่อ ชีวิตของเราผ่านมาเป็นเวลา แต่ละวัน แต่ละเดือน และแต่ละปี มาจนกระทั่ง ณ ปีพุทธศักราชเก่าได้เริ่มสู่พุทธศักราชใหม่แล้ว บัณฑิตนบปราชญ์และผู้ซึ่งหลายยอดจะไม่ปล่อยเวลให้ล่วงเลยเปล่า มักจะถกถามและเตือนตนเองเสมอว่า "อะไรคืออนุญ์กิจ หรือ กิจที่แท้จริงของชีวิต ที่จะทำให้เราพ้นทุกข์ได้อย่างแท้จริง" ทั้งนี้เพราะอาศวัสดโล เลส โละ โธสะ โมะสะ ซึ่งเป็นสาเหตุหลักแห่งความทุกข์ มักจะกระดึ้บให้เราเกิดความทะเยอทะยานอยาก แต่เป็นความอยากที่ประกอบด้วยความรำคาญ ความเพลิน ที่ไม่เกิดประโยชน์อะไร และยังทำให้เกิดทุกข์โทษภัยในวัฏสงสารอีกด้วย ถ้าบัดนี้ให้มันคง ก็น่าจะเป็นกิจที่แท้จริงที่เราจะต้องทำ คือ ทำใจหยุดนิ่ง เพื่อให้หลุดพ้นจากทุกข์ทั้งหลาย อันเป็นวัตถุประสงค์หลักของการเกิดมาเป็นมนุษย์ นอกนั้นเป็นเรื่องรองลงมา คือ การทำมหากิน เพราะชีวิตจะต้องประกอบด้วยปัจจัย ๔ ที่มมีความจำเป็นเพื่อเราจะได้ดำรงอยู่ เพื่อทำพระนิพพานให้แจ้ง จึงขอให้ลูกๆ นึกถึงบุญทุกบุญที่เราทำผ่านมานับพันชาติมาไม่ถ้วนมาจนถึงวันนี้ ให้มารวมอยู่ในศูนย์กลางกายฐานที่ ๓ แล้วอธิษฐานจิตให้บุญนี้ บำสิ่งที่เป็นมลินของใครให้หมดสิ้นไป แล้วให้เป็นผงสำเร็จติดไปในภพเบื้องหน้า ให้เราสมบูรณ์ด้วย รูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ คุณสมบัติ ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข มรรคนิพพาน วิชชาธรรมกาย เกิดมาจะลิขิตได้ เห็นธรรมกันตั้งแต่เยาว์วัย สร้างบารมีเรื่อยไปจนหมดอายุขัย ไปทุกพวกชาติ คราบกฐินถึงที่สุดแห่งธรรม ๒๓