โอวาทเนื่องในวาระปีใหม่พุทธศักราช ๒๕๓๑ ส.ค.ส. สร้างความใส ส่งความสุข หน้า 53
หน้าที่ 53 / 84

สรุปเนื้อหา

ในโอวาทปีใหม่พุทธศักราช ๒๕๓๑ หลวงพ่อได้กล่าวถึงความสำคัญของการทำงานร่วมกันในฐานะกัลยาณมิตร และการสร้างวัดให้เป็นแหล่งแห่งความสุข การดำเนินกิจกรรมทางศาสนาในช่วงเวลาที่ผ่านมาแสดงให้เห็นถึงความสำเร็จและการพัฒนาของพวกเรา หลวงพ่อให้กำลังใจว่าเราควรทำงานด้วยใจจริงและไม่ย่อท้อ แม้ว่าจะมีอุปสรรคหลากหลาย การสร้างบารมี และการอุทิศตนเพื่อสังคมถือเป็นหน้าที่ที่สำคัญ ซึ่งนำไปสู่การสร้างสันติสุขให้แก่มนุษยชาติ.

หัวข้อประเด็น

-การสร้างวัด
-การทำงานร่วมกัน
-คุณธรรมและจริยธรรม
-การอุทิศตนเพื่อสังคม
-การสร้างบารมี

ข้อความต้นฉบับในหน้า

โอวาทเนื่องในวาระขึ้นปีใหม่พุทธศักราช ๒๕๓๑ ลูกหญิงชายที่รักทั้งหลาย ระยะเวลาเกือบ ๒๐ ปี ถือว่าเป็นเวลาที่วานนานเหลือเกิน สำหรับการที่ใคร สักคนจะทำอะไรสักอย่างหนึ่ง แต่มิใช่เวลาที่วานนานเลยสำหรับพวกเรา "กัลยาณมิตร" การสร้างวัดให้เป็นวัด สร้างคนให้เป็นคน เป็นงานที่ต้องทำอย่างต่อเนื่องตลอดไป ทำด้วยความจริงจังและจริงใจ โดยไม่มีการกังวลถึงเรื่องเวลา ลูกชายหญิงที่รักทั้งหลาย เวลาาที่ผ่านมาบ้างสิ่งที่ได้กระทำ คุณความดี ทุกการที่ได้สร้างด้วยตนเองก็ดี หรือได้ส่งเสริมให้ผู้อื่นทำก็ดี อาจทำให้ สังคมรวมทั้งตัวของเราเองเกิดความรู้สึกว่า หมูคณะกัลยาณมิตรของพวกเราได้ประสบ ความสำเร็จในการเผยแผ่และจรรโลงพระพุทธศาสนามากมาย หลวงพ่อขอให้ ความปีติทั้งหมดบังเกิดขึ้นในใจของลูกหญิงชาย จงได้มาเป็นแรงเสริม แรงหนุน ต่อก้าวอย่างต่อไปในการสร้างบารมี จงดำรงชีวิตอยู่ construction ให้ถึงพร้อมด้วย คุณค่า คุณภาพ และคุณธรรม จนหน้าที่ของกัลยาณมิตรจะให้ถึง ยิ่งขึ้นไป เพราะ นิ่งเป็นเพียงการเริ่มต้น ยังเป็นเพียงก้าวแรกของเราเท่านั้น แม้ว่าพระธรรมมาก จะเกิดขึ้น เหล่ากัลยาณมิตรพี่น้องทางธรรมจะได้พบเจอ และร่วมกันสร้างสันติสุข แก่มนุษยชาติเป็นเวลาเกือบ ๒๐ ปีแล้วก็ความ อย่างไรก็ดี หลวงพ่อขออนุโมทนาบุปผาสาความที่คลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ลูกหญิงของหลวงพ่อทุกคนได้ร่วมกับปฏิบัติหน้าที่อย่างเต็มกำลังความสามารถ สังกัดที่หลวงพ่อเคยกล่าวไว้ เมื่อครั้งที่เราร่วมกันเปิดศาราชใหม่ "ปีทองของ กัลยาณมิตร" พ.ศ. ๒๕๔๘ ว่า ขึ้นชื่อว่า "กัลยาณมิตร" แล้ว เปรียบเหมือนดังงามแก้ว คงแก้วที่ส่องนำทาง นำแสงสว่างสู่ชีวิตอีกนับหมื่นนับแสนให้ก้าวเข้าสู่โลกแห่งความสุขอันไพบูลย์ ลูก ทั้งหลายจะได้กระหวั่นกันคืออยู่แล้วว่า กว่าจะก้าวมาถึงจุดนี้ได้ เราจะต้อง ผ่านการฝึกฝนอบรมมาอย่างไร และทำไมจึงต้องเหนื่อยเหน็ดเหนื่อยแบบภาระหน้าที่ กันถึงขณะนี้ ทุกคนคงเข้าใจและซาบซึ้งกันอยู่ เมื่อเข้าใกล้กันอย่างดีเช่นนี้แล้ว หลวงพ่อก็งานไม่สิ่งใดจะคงจะมั่นใจได้แค่แนะ ตักเตือนอะไร กันอีก นอกจากขอให้ทุกคนอดทน อดทนอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More